Vakantiewerkers op Roosdunen

BALLUM – De hogedrukreiniger spuit de laatste resten winter van het terras. De ondernemer maakt zich op voor een nieuw seizoen.

De jacht op vakantiewerkers is al in januari begonnen. Vraag en aanbod vinden elkaar in het vroege voorjaar. Scholieren en studenten zoeken een werkplek waar ze in een leuke omgeving tijdelijk werk vinden en wat geld verdienen. Honderden jongelui trekken daarvoor naar de eilanden.

Roosdunen bij Ballum op Ameland

Een familie camping op acht hectare duingebied met een recreatiezaal, zwembad, kinderspeelplaatsen, snackbar en wasserette en op de duinen een strandpaviljoen vraagt veel personeel. Vooral in de drukke zomermaanden. Manager Anne ten Hof geeft een opsomming van krachten die nodig zijn om de tent draaiende houden. Ten Hof wil meer dan dat. Hij wil service bieden, streeft naar tevreden klanten en wil een fijn seizoen. Dat vraagt investeren in kwaliteit. Hij biedt zijn werknemers het een en ander en hij vraagt inzet van ze. Meestal gaat dat goed.

Roosdunen heeft behoefte aan horeca personeel. Koks, frietbakkers, bedienend personeel en mensen voor achter de bar. In het zwembad heeft hij mensen nodig die hun EHBO diploma hebben en reddend kunnen zwemmen. Bovendien staat daar een kiosk waar enkele ijsco verkopers en patatbakkers nodig zijn.

Jongeren van vijftien jaar mogen zelfstandig werken in hotels en restaurants als het maar geen zwaar werk is. Bedienen mag wel, maar alcoholische dranken schenken mag weer niet.

Op de camping loopt een recreatieteam van vier studenten van het CIOS. Ten Hof heeft nauwe banden met de opleiding. Ooit was hij zelf CIOSser. Uit dat netwerk plukt hij jaarlijks een goed draaiend team. Jongelui die vaak jaren achtereen komen totdat ze een vaste baan krijgen. Tegen die tijd is er aanwas van een jongere student.

De manager besteedt veel tijd aan de selectie omdat hij beseft dat zijn vakantiekrachten de belangrijkste pionnen in de dienstverlening zijn. Hij plaatst de jongelui daar waar ze hun ei kwijt kunnen. Het begint met een inwerkperiode van enkele dagen. Dan is er elke week een werkbespreking. Hij werkt met zes mensen in vaste dienst, zes mensen die vier tot acht maanden komen werken en 35 vakantiekrachten die minimaal zes weken achterelkaar blijven. Wie korter wil komen maakt geen kans.

Jeugdigen van zestien en zeventien jaar mogen bijna alles doen als er maar deskundig toezicht is. Ze mogen niet zwaar tillen en niet werken met gevaarlijke stoffen. Ze mogen negen uur per dag werken, maar wie op zondag werkt, heeft op zaterdag een vrije dag. Nachtdiensten zijn voor jeugdigen verboden, net als overwerk.

In het strandpaviljoen werken 15 mensen plus nog een paar voor de strandbewaking. Het valt niet mee om daar mensen voor te vinden, ondanks het BayWatch imago. Hij heeft het liefst strandwachten van het eiland die van half juni tot half september bij hem kunnen werken.

Ten Hof put uit de poule van het CWI, boort zijn netwerken aan en ziet zo nu en dan een trouwe campingbezoeker uitgroeien tot een gewaardeerde vakantiehulp. Soms laat hij een 13 jarige papier prikken op de camping. De knaap verdient een paar centen en wordt langzaam bekend met de mores van het vakantiewerk.

Kinderen van dertien en veertien jaar mogen nog niet werken.

Voor een aantal gevallen maakt de wet een uitzondering. Klusjes in en om het huis mogen wel. Als vakantiewerker mogen ze best helpen in een restaurant of winkel. Zelfstandig achter de kassa zitten is er niet bij.

Roosdunen heeft eigen verblijfsaccommodatie voor de vakantiewerkers. In de keuken van recreatiezaal ‘De Wijde Blik’ wordt voor de jongelui gekookt. Ze kunnen gebruik maken van de wasserette en het zwembad. Roosdunen gaat voor een prettige werksfeer.

De vakantiewerkers tekenen een contract, krijgen salaris waar ze recht op hebben, inclusief vakantietoeslag. Jaaropgaven worden keurig verstrekt en voor de werkers die langer dan zes weken hun krachten inzetten is er met kerst een attentie.

Vorig jaar stond plotseling op een zondag de arbeidstijden controleur voor de deur. Met de regels marchanderen is er niet bij.

Jongeren die nog geen zestien jaar zijn hebben toestemming van hun ouders of voogd nodig om te mogen werken.

Voor minderjarigen gelden aparte regels die zijn verwoord in de Arbeidstijdenwet.

Zwart werken is van vroeger. Dronken op het werk komen gebeurt maar één keer. “Ik ben geen politieagent, maar ik hou het wel in de gaten.” Wie om tien uur moet beginnen zorgt maar dat de oogjes open zijn en het brein helder is.

Ongeveer 60% procent van het team van dit jaar was vorig jaar ook present. Er groeiden verkeringen en dit voorjaar wordt er weer een vakantiewerk-huwelijk gevierd. Op 8 juli viert Roosdunen een reünie met het Oude Loods feest. Iedereen die ooit op Roosdunen werkte is uitgenodigd.

Patrick Koops

Vorig jaar wist hij het zeker. Hij wilde werken op een eiland. Patrick Koops zat in 2005 met zijn vrienden op Terschelling. Zij vierden daar hun vakantie en de jongen uit Emmen merkte dat het er op het eiland gemoedelijk en rustig aan toe gaat. Toen hij op een banenbeurs in Groningen een stand van de waddeneilanden tegenkwam, neusde hij tussen de vacatures. Als eerste plukte hij de baan in het strandpaviljoen van Ballum uit de stapel. Het resulteerde in een sollicitatiegesprek en een baan. Op 3 april is hij begonnen en hij blijft tot 7 november. Als voorbereiding op het paasweekend poetst Patick de koperen lampen boven de bar. Zodra het seizoen losbarst, is hij de kok in het strandpaviljoen. Hij heeft de opleiding tot basiskok afgerond en wil nu werkervaring opdoen. Hij kookt de hele kaart. Patrick vindt het ook een avontuur om op een eiland te zitten. Zeven maanden van huis is niet niks voor de negentienjarige. Hij denkt dat hij er zelfstandiger door wordt. Komende maanden woont hij in een appartement dat speciaal voor het tijdelijke personeel is ingericht.

De jonge kok heeft al kennisgemaakt met verschillende Amelanders. Hij is diverse malen uitgenodigd om te gaan stappen maar in zijn eerste week doet hij het rustig aan. Er liggen nog vele weken op het eiland voor hem.