Ingezonden – Wellnesscentrum

HOLLUM – Een ingezonden mededeling, PA plaatst ze van harte om discussie op gang te brengen, verschillende visies op een zaak te laten zien en om zaken helder te krijgen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud van de ingezonden brief ligt bij de afzender. Piet Faber licht de ontwikkeling van Ameland toe.

Wellnesscentrum

Woensdag 28 augustus buigt de Raad van Ameland zich voor de vierde maal over dit project. Drie keer werd de aanvrager naar huis gestuurd om de plannen conform de wensen van de raad aan te passen. Drie keer geen duidelijk nee, maar een opendeur mits. Je vraagt je als eilander af wat nu zal worden besloten. Niet alleen de plannen van Westcord Hotels en de Kontour Groep staan ter discussie, ook die van de geloofwaardigheid van het door ons gekozen bestuur. Zij zullen beslissen of Ameland de durf heeft om mee te gaan in ontwikkelingen waarvan de bezoekers van dit eiland aangeven dat er een vraag naar is. Er wordt veel gediscussieerd over het toeristische product Ameland. Is het door ontwikkelen van kwaliteit en luxe gewenst, ja of nee? Welke opdracht geven de bewoners aan hun bestuur? Een ieder vindt er wat van maar bijna niemand is duidelijk in het geven van een mening.

In het Financieel Dagblad van 12 augustus lezen we een artikel over "Ameland met Amsterdamse toestanden" en "Wij willen geen levend decor voor de toeristen worden." In het artikel worden uitspraken van "een keur van Amelanders" geciteerd. Onze natuuropzichter vat de gevoelens samen met: "Het geld is de baas op Ameland". Protestvoerder Frank Hulsenbos is duidelijker in zijn uitspraak. De voormalig dj is overtuigd van zijn kennis en gelijk, met een klop op een van de chalets stelt hij vast: NEP. Hij is ook de man achter de posters Ameland te koop? Nee! Het is alleen niet duidelijk wie of wat daarmee werd bedoeld. Men ziet ze immers ook hangen achter de ramen van huiseigenaren van buitenaf die pas, of al eerder een woning op Ameland verwierven.

Je zou ook kunnen zeggen dat Ameland er niet voor kiest om stil te blijven staan in de tijd. Dat hebben de eilanders nooit gedaan. Neem de caravans bij Hollum. In de vijftiger jaren was er een tentenkampje in de duinen achter het paviljoen van Kossen. Sanitaire voorzieningen? Een pomp en een gat in de grond. In de winter bouwde een aantal ondernemende lieden uit Hollum woonwagens en stelden die op tegen de duinen langs de Fenneweg. In de winter had iedereen tijd want het werk was schaars, zo ook de broodwinning. De houten huisjes aan de bosrand, welke waren verplaatst omwille van de Atlantikwall, werden al snel vervangen door stenen huisjes. Ook tussen Nes en Buren verschenen houten en stenen huisjes. De bekende "Provincie Huisjes" waren luxe voor die tijd, voorzien van sanitair en stromend water door middel van een hydrofoor installatie op een nortonput. Vlak naast de zinkput en de beerput.

Die ontwikkelingen zorgden voor het bestaansrecht en toerisme van heden. Het is een cyclus, beter gezegd een kringloop. Ameland is een gewild vakantie eiland, niet in de laatste plaats door wat het biedt. Het eiland straalt kwaliteit uit. Of het nu gaat om het vervoer, om de wegen, om de dorpen, of om de natuur met bos, duin en strand. Wij hebben het allemaal en delen het graag met onze gasten. Daar hoort ook luxe bij en misschien ook wel een wellnesscentrum en luxe vakantie villa's, naast de iets eenvoudiger, maar knusse en gezellige accommodaties. De gast die naar Ameland komt heeft volop keuze. Niet iedereen wil fietsen op een e-bike, maar ze zijn niet meer uit het pakket van de fietsverhuurder weg te denken. Om maar een vergelijk te trekken.

En dan het grote schrikbeeld voor Amelanders: Sylt. Dit wordt gebruikt als voorbeeld hoe het niet moet. Waarom? Ook ik heb dat eiland bezocht net als een aantal andere Duitse Waddeneilanden. Geen enkel Waddeneiland is te vergelijken met haar buren en ik weet zeker dat Ameland nooit wordt wat Sylt nu is, dus houd alstublieft op met deze stemmingmakerij. Ameland is uniek en dat blijft het.

Piet Faber

Hollum

Dossier Aqua Plaza