Lentecursus met esdoornspruit

HOLLUM – In Het Wilde Weg in Drenthe verzorgt korte en lange cursussen over eetbare wilde planten en daarnaast bedrijfsuitjes, wildplukexcursies, kookworkshops, kanotochten en natuurbelevingstochten. Leah Groeneweg en Tim Horneman van In Het Wilde Weg stuurden daar een bericht over, zoals ik wel eens vaker vanwege mijn Persbureau Ameland gevraagd en ongevraagd berichten krijg. Vaak doe ik daar wat mee en soms ook niet. Het criterium is over het algemeen of het iets met de Wadden van doen heeft. Ik schreef in op de Lentecursus Eten uit de natuur met de belofte erover te bloggen. Vandaag deel 2. Deel 1 is hier te lezen.

Esdoornspruit

De plantjes die volgens de Lentecursus te eten zijn komen op het eiland net wat later uit de grond dan op het vasteland en in het noorden weer wat later dan in het zuiden. Dat merk ik aan alle foto’s die via de appgroep de revue passeren. Medecursisten vinden van alles dat hier op Ameland nog te piep is om te herkennen. Leah houdt ons elke les meermalen voor dat we pas wat in de mond moeten stoppen als we ons vergewist hebben van de soort. Soms moet je daar een jaar lang op wachten, om aan de bloeiwijze te zien welke plant je voor je hebt. Bladrozetjes van verschillende planten willen nog wel eens op elkaar lijken en als je dan een giftige variant plukt, ja, dan heb je een probleem.

In een van de lessen worden bomen behandeld en een van de bomen is de esdoorn. Je weet wel, de boom die helikoptertjes laat vallen en die miljoenen zaailingen in je border en terraspotten laat ontspruiten. Bij mijn vorige huis stond een enorme esdoorn, aan de overkant van de straat, tegen de gevel van de buren. Duizenden zaailingen heb ik tussen de tulpen en geraniums vandaan geplukt en daarvoor menigmaal de boom binnensmonds vervloekt. Ik hou van bomen, maar was nooit zo gek op plantenbakken en borders vol esdoorntjes. Haal je ze niet uit je tuin dan heb je binnen twee jaar een esdoornwoud. Nu leer ik dat die kleine plantjes te eten zijn! Je moet dan de plantjes hebben met twee zaadlobben, nog voordat er blaadjes aan komen die al op esdoornblaadjes lijken. Het is nú de tijd om ze te oogsten.

In het pas gepresenteerde boek ‘Begraven op Ameland’ lees ik dat er om het kerkhof van Ballum esdoorns staan. Nu moest ik vanmorgen toch naar Ballum en toen heb ik even een slinger om het kerkhof gemaakt en meteen maar wat esdoorn zaailingen geplukt. Van buiten de kerkhofmuur. Het is een pittig plantje, kan ik je vertellen!

Jeanet de Jong

jeanet.de.jong@knid.nl

⇒ lees hier meer over de Lentecursus