Drenkeling Ameland op het nippertje gered – 3 –

BUREN – We hevve iën redden, mam!” dat riepen de jongens van De Jong naar hun moeder bij thuiskomst van het strand. Trots overheerst, na de redding, maar er is ook woede en een onbehaaglijk gevoel over de rol van de politie.

Een artikel in vijf delen, met reacties van Pieter de Jong, Willem de Jong, Bert van Dam, Annette Verbeek, Leo Pieter Stoel, Cor de Jong, de politie, Mirjam de Jong en over de drenkeling en zijn kinderen.

→ lees hier deel 2

De agenten

De agenten deden niets, houden Pieter en Willem vol. Nou ja, niets, ze haalden een sleepkabel uit hun auto, die onderdeel werd van de reddingslijn. Die auto stond helemaal onder het duin, zodat het hele strand overgestoken moest worden. Die hadden ze in de buurt van de trekker moeten zetten, dan was het sneller gegaan. Terwijl Willem en de wadlopers in het water stonden, bij aanrollende golven moesten springen om boven het water uit te blijven, stond de politie met de handjes in het vest langs de kant te kijken. Tot overmaat van ramp kregen de twee Buremers een paar dagen later twee andere agenten aan de deur die hen ter verantwoording riepen. Ze hadden niet mogen zeggen dat de politie niets had gedaan. Willem en Pieter als uit een mond: “Maar ze hebben ook niets gedaan!” Ze kunnen er nog kwaad om worden.

De woordvoerder van de politie wil dat beeld graag nuanceren; beide collega’s hebben wel degelijk actief geholpen. Ze hebben touw gezocht en bijgedragen aan de lijn van mensen die verbonden was aan de reddingzwemmer. Voor het overige waren er “handjes genoeg.”

Toen de geredde man op het strand lag en in de helikopter moest worden gelegd, waren het de wadlopers die dat moesten doen. De agenten stonden erbij en keken ernaar. Zij zijn niet toegerust en opgeleid om het water in te springen, zegt de politiewoordvoerder. Zij maken ter plekke de afweging waar ze het meeste van nut kunnen zijn. Het is juist goed dat de agenten rustig blijven: iemand moet het overzicht houden en kijken waar de inzet nodig is. Waarom dan niet als de wiedeweerga een van de hulpdiensten is opgeroepen die bij badstrand Nes in grote getale aanwezig waren, wordt niet duidelijk. Uiteindelijk houdt de woordvoerder het op “een andere beleving” van redders en agenten. De inzet wordt nog geëvalueerd. 

Zowel de agenten op het strand als de twee die bij familie De Jong in Buren aan de deur kwamen behoren niet tot het vaste team dat op Ameland woont.

De hulpdiensten

De hulpdiensten rukten die zondag massaal uit en waren bij badstrand Nes druk met de drenkeling die daar uit het water werd gehaald. Aanwezig waren lifeguards, de KNRM met de Anna Margaretha, rubberboot Maria Hofker, een helikopter en politie. Het ging met deze drenkeling niet goed en hij werd op het strand gereanimeerd. Dat slaagde niet. Een politieauto reed door via het strand naar paal 21:600, acht kilometer oostwaarts. Toen de reanimatie was gestopt wilde ook de reddingboot daar naartoe varen, maar dat hoefde toen al niet meer. De helikopter is wel doorgevlogen, heeft de drenkeling aan boord genomen en vloog naar het ziekenhuis in Groningen. 

→ deel 4

→ lees hier over Muien