Maritiem Centrum Ameland opent veerbootbrug

HOLLUM – Het Maritiem Centrum in Hollum heeft sinds vrijdagmiddag officieel een veerbootbrug met stuurhut die open is voor bezoekers. Wie de steile trappetjes beklimt waant zich als een kapitein op een schip en kan plaatsnemen in de stuurmanstoel. Een simulator laat zien of er sprake is van goede stuurmanskunst en of de veerboot veilig en netjes wordt aangemeerd aan de veerdam in Nes of dat hij vastloopt op het wad onder Ameland.

De brug is een cadeau van Wagenborg Passagiersdiensten en een idee van directeur Ger van Langen. Vijf jaar geleden opperde Van Langen om de stuurhut van de Rottum op Ameland tentoon te stellen. De Rottum had jarenlang de veerdienst tussen Holwerd en Ameland verzorgd en de laatste jaren uit haar carrière die tussen Lauwersoog en Schiermonnikoog. Van Langen deed de geste tijdens zijn afscheid als voorzitter van de Amelander Musea. Een jaar later was het plan al zo ver gevorderd dat enkele mannen, waaronder veerbootkapitein Simon Visser, het gevaarte ophaalden in Delfzijl. Het was lang nog niet gemakkelijk om de stuurhut op het eiland te krijgen.

In september 2012 werd het scheepsdeel door veerboot de Monnik naar Ameland verscheept, maar onderweg zat het schip tot tweemaal toe vast op het wad. Op Ameland was groot transport van Wagenborg Nedlift nodig om de brug naar het Maritiem Centrum te vervoeren.

Directeur van de Amelander Musea Joop de Jong zegt trots te zijn op de aanvulling van ‘zijn’ musea. Van Langen is vooral content dat hij een beeldmerk heeft kunnen toevoegen aan Ameland. Naast de vuurtoren en de paardenreddingboot is er nu ook de brug, een nautisch beeldmerk. De formele overdracht vond plaats met een druk op een knop door Ger van Langen en de huidige voorzitter van de Stichting Paardenreddingboot Ameland, burgemeester Albert de Hoop. De knop zette de fabrieksfluit in werking. Dat geluid was voorheen het teken voor de boeren om met hun paarden naar de reddingbootschuur aan de Oranjeweg te snellen, omdat er een schip in nood was en de paardenreddingboot uit moest.

De Hoop memoreert nog dat niet iedereen blij was en is met de brug. Vooral de achterburen maken bezwaar tegen het gevaarte dat hun uitzicht veranderde. “Ik moet eerlijk zeggen dat als ik hier zou wonen, ik ook wel even had moeten slikken.” De buren maakten officieel bezwaar maar de rechter besloot dat gemeente Ameland de vergunning rechtmatig heeft afgegeven. De Hoop: “Dan is het zoals het is.” De voorzitter hoopt dat de last die de buren hebben van de museale aanwinst wegebt en het plezier erom beklijft.

De aanwezigen, medewerkers aan het project, betrokkenen bij de musea en de paardenreddingboot, hieven er vervolgens een glas champagne op. 

In de stuurhut is de originele apparatuur te zien, inclusief de stoelen voor kapitein en stuurman. De knoppen zijn aangesloten op een simulator en je vaart bijna echt het wad over naar de veerdam van Ameland. Albert de Hoop: “Dit is toch waar kinderen voor komen. Dit wil je toch doen!” En hij bedoelt daar niet alleen maar kinderen mee en neemt zelf even plaats en waant zich kapitein.