LeAm 17 – ISISA, Johnny en Hidde

HOLLUM – Lesbos en Ameland beginnen op 1 september 2016 een correspondentie blog. Lees hier de eerste post, waarin onder meer staat hoe dit blog is ontstaan. Deel 16 is op 18 januari 2018 gepubliceerd.

Beste Eleonora,

Dat is alweer een paar maanden geleden dat we van elkaar hoorden. En wat is er in die tijd weer veel gebeurd.

Op dit moment is het ISISA-congres (International Small Islands Studies Association) aan de gang, het congres met de kleine eilanden. Het vorige ISISA-congres (mei 2016) was op Lesbos en eigenlijk is dat congres het begin van ons contact. Albert en Ingrid de Hoop, onze burgemeester en zijn vrouw, waren er toen op jouw eiland bij en zij hebben destijds onder meer met jou en een vriendin gesproken over de situatie op Lesbos. Dat heeft hun zeer aangegrepen en op het spoor gezet iets voor jullie eiland te doen. En dan vooral voor de eilanders, want voor de vluchtelingen zijn al veel hulporganisaties en overheden in touw.

Je weet wat er begin december 2017 is gebeurd. Wat kan het leven toch plotseling een wending nemen. Vorige week maandag had ik een interview met de burgemeester, dat nog uitgewerkt moet worden. Ik moest het eerst even laten liggen en ben zoekende naar de juiste toon. Als het klaar is stuur ik je wel een link, dan kun je het lezen.

Het ISISA-congres (Lesbos is er waarschijnlijk ook bij) is tot halverwege deze week op buureiland Terschelling.

Intussen stond Lesbos hier in de krant en wordt er op televisie regelmatig aandacht besteed aan Johnny de Mol en zijn werk daar op het eiland onder de noemer Movement on the Ground. Het klinkt wel goed, wat hij doet, met hart voor de mensen die op de vlucht zijn en oog voor de problemen van het eilanders. Merk je daar iets van? Of heb je nog steeds wat afstand, om niet ten onder te gaan aan droefheid om wat je ziet en hoort?

Afgelopen meimaand had ik een waanzinnig drukke maand met verschillende deadlines van projecten en een verhuizing van een van mijn broers naar het zorgcentrum. Dat was niet mals en erg veel werk, maar ik ben tot het inzicht gekomen dat mijn energieniveau weer aardig op peil is. Het was hard werken onder grote druk, maar ik kon het doen. Daar ben ik dan weer verheugd over.

Een van de projecten was een Arctisch Kookboekje dat tegelijk een Amelands Kookboekje is, een omkeerboekje, waar ik de eindredactie over mocht voeren. Kijk maar eens naar de voorkant van het Amelands Kookboekje. Het portret moet Jantje Jans voorstellen, een vrouw uit de 18e eeuw. Het is de vrouw van commandeur Hidde Dirks Kat. Ameland viert in 2018 het Hidde Dirks Kat-jaar met allerlei activiteiten. Een ervan is de uitgave van dit boekje, dat als het ware de catalogus bij twee tentoonstellingen vormt. Van Hidde is een ets, zodat we weten hoe hij eruit zag, maar van Jantje is geen beeld. Mijn snoet stond model voor de walvisvaardersvrouw. Begin dit jaar vond ik uit dat ik verre familie ben van Hidde Kat; ik ben een rechtstreekse nazaat van zijn zuster. Hij is dus mijn verre oud-oom. Geinige bijkomstigheid. Het originele portret, dat aardig aan de maat is, hangt in het Museum Swartwoude in Buren op het eiland.

Het Hidde Dirks Kat-jaar duurt nog voort en loopt gelijk op met Leeuwarden-Fryslân Culturele Hoofdstad van Europa. HDK2018 is een van de evenementen van LF2018. De CH van Europa begon in 1985, in Athene. En zo hoppen we heen weer tussen Nederland en Griekenland, Ameland en Lesbos.

Ik hoop weer wat van je te horen.

Met voorjaarsgroet (bijna zomer) van Ameland,

Jeanet