Kerkschatten van Ameland

HOLLUM – Negen oudere kerkgangers werden geïnterviewd over geloof, hoop en liefde.
Baukje van der Meer maakte gedichten van de verhalen, zette de gesprekken op geluidsband en Bertine Workel fotografeerde in de zomer van 2008 portretten van de negen gemeenteleden van de Doopsgezinde Gemeente en de Gereformeerde Kerk van Ameland. Ze zijn allen boven de 80 jaar. Of boven de 90, zoals Leendert Nobel, voormalig bakker uit Ballum. Zaterdag 28 maart opende hij samen met de samenstellers de expositie “Kerkschatten” in Hollum.

Het project ontstond aan de keukentafel van Baukje van der Meer. Ze had een plan om een project te maken van het geloofsleven van mensen in de kerkgemeenschap. Sommigen lopen al meer dan 90 jaar mee. Die mensen hebben wat te melden over het leven, was het idee van Van der Meer. Hoe heeft geloof, hoop en liefde deze mensen gevormd, daar was ze nieuwsgierig naar. Ze sprak met Piet de Boer, Klaas Jan Engels, Eke de Boer-Zijlstra, Tine Smit-Visser, Tine Dokter-Bakker, Fanny Noorderbos-Visser, Wim de Boer, Leendert Nobel en Minne Kanger.

Tijdens de opening citeert dominee Rob Workel Korintiërs 13 uit de Bijbel: “Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.”

Wim de Boer, een van de negen, vertelt over zijn liefde voor de natuur. “Sta je op het Engelsmanduun, dan voel je de Almacht.”
Eke de Boer- Zijlstra vertelt over haar liefde voor het leven en angst voor de dood. Dat heeft ze niet, angst voor de dood. Het leven was niet gemakkelijk en je weet niet hoe je doodgaat. Je weet niet of er een lijdensweg volgt. Als het zover is dan kun je ook daar wel weer kracht voor krijgen, zegt ze vol vertrouwen.
En dan klinkt de stem van Fanny Noorderbos-Visser. Ze is vorig jaar overleden, maar heeft haar foto nog gezien en de geluidsfragmenten nog gehoord. Haar familie stemde toe dat ze als een van de negen Kerkschatten wordt tentoongesteld. Noorderbos vertelt over haar grote verdriet om de dood van twee broers. Ze zijn in de oorlog afgevoerd en niet teruggekomen.
Tine Dokter-Bakker heeft aangepakt wat er op haar pad kwam en ze heeft het met plezier gedaan. In haar kamer hangt haar motto op zwart fluweel in gouden lijst: “Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is het leven zoet, waar men blij en ongedwongen, alles voor elkander doet.” Toen ze de tekst voor het eerst zag was ze 8. Nu is ze 84 en hangt het nog bij haar in de kamer.

De expositie, bestaande uit teksten, foto’s en geluidsfragmenten, is op alle zaterdagen tot en met 24 oktober 2009, te bezichtigen van 14.00-16.00 uur in de Doopsgezinde Kerk aan de Herenweg in Hollum. Van de teksten en foto’s is een boekje gemaakt dat in de kerk te koop is.

Bovenste foto: Kerkschatten, eerste rij van links naar rechts: Minne Kanger, Wim de Boer, Tine Dokter-Visser, Leendert Nobel, de samenstellers Baukje van der Meer en Bertine Workel
tweede rij van links naar rechts: Piet de Boer, Eke de Boer-Zijlstra, Tine Smit-Visser en Klaas Jan Engels. Naast hem zijn vrouw Geertje Engels.