Ingezonden – “Waarom zo rancuneus tegen Ameland?”

HOLLUM – Een ingezonden mededeling, PA plaatst ze van harte om discussie op gang te brengen, verschillende visies op een zaak te laten zien en om zaken helder te krijgen. Inzendingen die anoniem worden gestuurd krijgen hier geen plaatsje. In bijzondere gevallen – waarbij de naam bekend is bij de redactie – kunnen de stukken geplaatst worden zonder dat de naam er bij wordt gepubliceerd.

Waarom zo rancuneus tegen Ameland?

De afgelopen week kopten het Friesch Dagblad ‘Duitse jongeren vinden Ameland duur en saai’ en de LC ‘Groepsverblijven op Ameland minder in trek bij Duitsers’. De van gal overlopende Albert Hendriks reageert fel in Te Gast (19 februari) met ‘Eigen schuld dat Ameland duur is’

Eerst maar even de feiten. Ameland kende in 2014 toeristisch een recordjaar zowel qua bezoekers als omzet. Nu blijkt in 2015 dat we 1,5% meer bezoekers mochten ontvangen en dat de toeristische omzet weer ruim 4% groeide t.o.v. 2014. Uit de Kustmonitor 2015 van het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen, het NBTC, blijkt dat Ameland voor Duitsers het meest populaire Waddeneiland is en dat ruim 3 miljoen Duitsers zeker of zeer waarschijnlijk in de komende 3 jaar Ameland willen bezoeken. Gelukkig dat niet alle plannen altijd worden uitgevoerd, want die enorme vraag zou Ameland niet kunnen verwerken. Ook blijkt uit de Kunstmonitor 2015 dat juist het Waddeneiland met veruit de goedkoopste veerverbinding door Duitsers juist als het duurste eiland wordt ervaren. Daar leid ik uit af dat onze boottickets niet te duur zijn. Logisch, het is zowel letterlijk als figuurlijk een prachtig deel van de customer journey.

Wat is er wel aan de hand? Al tientallen jaren zijn de groepsverblijven op Ameland een belangrijke tak van ons toeristisch product en zij ontvangen traditioneel grote aantallen Duitse groepen. De vraag van die doelgroep staat onder druk om demografisch redenen, de trend dat Duitse gezinnen meer samen op vakantie gaan en de terugloop van geldmiddelen bij Duitse scholen, kerken en sportverenigingen. De groepsverblijven merken dit en namen als sector gezamenlijk de verstandige beslissing om een onderzoek te doen naar de huidige markt, de te verwachten ontwikkelingen, nieuwe markten en scenario’s om de sector te vernieuwen. Daar zouden anderen een voorbeeld aan kunnen nemen.

Interviews bevestigen dat bestaande klanten de sector ‘te duur’ vinden. Gezien het feit dat voor een bed met alle voorzieningen een groepsverblijf ongeveer de prijs rekent van een staplaats voor een tent op een camping, zal deze bestaande groep misschien voor een aantal groepsverblijven aantrekkelijk blijven maar voor een groot deel van de sector betekent dit dat men nieuwe doelgroepen moet aantrekken als men wil vernieuwen. Is Albert Hendriks hier misschien bang voor?

Ik lees de uitbarstingen van Albert Hendriks op de website Liwwarders, op Facebook en in Te Gast. Ik word met name genoemd en Albert beweert dat ik verleden jaar naar de Didacta beurs wilde. Korter dan een maand voor die beurs begon, vroeg Albert aan VVV Ameland om mee te doen. Wij zien niet veel in beurzen, maar ik heb desondanks even rondgevraagd en daarna laten weten dat wij er de handen niet voor op elkaar kregen. Waarom dit nu tot deze groteske uitbarsting leidde is mij een raadsel. Albert zal vast wel eens vaker tegen een teleurstelling oplopen. Dat heet ondernemen.

Belangrijk is dat de groepsverblijven nu met elkaar en niet zoals zo vaak gebeurt, tegen elkaar, gaan werken aan de vernieuwing van hun sector. Dat is waar het om gaat en dat is een groot compliment waard.

Cinto Prosperi

directeur VVV Ameland