Herdenkingsrede burgemeester Stoel

BALLUM – Burgemeester Leo Pieter Stoel legde 4 mei een krans bij de oorlogsgraven op het kerkhof in Nes en bij het oorlogsmonument bij de kerk in Hollum. De burgemeester hield op de dag van de Nationale Dodenherdenking een herdenkingsrede waarin hij stilstaat bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en de vrijheid die we in Nederland al jaren genieten. Stoel spreekt ook van respect voor elkaar en de rechten en plichten die we ten opzichte van elkaar hebben. Lees hieronder de hele herdenkingsrede en bekijk daaronder het filmpje van gemeente Ameland.

"75 jaren vrijheid 

Vandaag, op de 4e mei hier in Nes/Hollum, herdenken wij de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, én de slachtoffers van al die oorlogen daarna. Wij herdenken de mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid. 

Weer een bijzondere herdenking dit jaar. Niet een publieke bijeenkomst, maar met een klein aantal mensen. Fijn dat deze herdenking toch door de huidige techniek toch voor veel mensen te volgen is. 

In het afgelopen jaar hebben we allemaal een deel van onze vrijheid op moeten geven. We voelen nu hoe het is om niet op reis te kunnen, om niet naar een winkel of een restaurant te kunnen, hoe het is om voor een bepaald tijdstip thuis te moeten zijn. Maar de huidige tijd staat niet in verhouding tot de verschrikkingen die mensen tussen 1940 en 1945 hebben meegemaakt. En nog steeds zijn er diverse oorlogsgebieden in de Wereld waar mensen elkaar naar het leven staan vanwege een religieus of ideologisch verschil, of omdat een groep zijn macht en invloed uit wil breiden ten koste van een ander. 

We lezen hoe kinderen jaren ondergedoken hebben gezeten in Friesland, met elke dag de angst dat ze gevonden worden. Mensen die zo moedig waren om hun leven te riskeren door een onderduiker in huis te nemen of zich te verzetten tegen de vijand. Hoe kinderen van Amsterdam naar Lemmer gesmokkeld werden op een boot, een reis zonder ouders, in de nacht op een schip naar een vreemd gebied. Veel kinderen zagen hun ouders nooit meer terug. 

Groot respect voor de mensen die in het verzet zaten, die levens gered hebben met gevaar voor hun eigen leven, die gevochten hebben voor onze vrijheid. Daarom is het vreemd om vandaag hier niet op grootse wijze de slachtoffers te herdenken. Namens u allen leg ik een krans in Nes en in Hollum. 

Ik vind het nog steeds aangrijpend als ik in Nes kijk bij de oorlogsgraven en zie hoeveel graven nog geen naam dragen. In elk van deze graven is een persoon begraven met een gezin, met familie, met nabestaanden, die niet weten waar hun verwante is. Zelfs na meer dan 75 jaar zitten zij in onzekerheid waar hun naaste gebleven is. Onvoorstelbaar. 

Na de bevrijding in 1945 zijn we nu 75 jaren vrij. Wij kunnen het in ons land zeggen als we het er niet mee eens zijn, zelfs tijdens een pandemie kunnen we demonstreren. Maar hoe respectvol gaan we om met mensen die een andere mening hebben? Hoe gaan we om met mensen uit een andere cultuur en met een ander geloof of met een ander politiek standpunt? 

Respect voor elkaar vormt de basis voor de bescherming van de rechten van de mens. We zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. We hebben rechten en plichten ten opzichte van elkaar, maar écht wederzijds respect laat zich niet afdwingen. Daarom is het goed om stil te staan bij onze eigen rol in de samenleving van nu. 

Respecteren we anderen echt en zien wij ook de bedreigingen voor minderheden of mensen die anders zijn dan wij? 

Want vrijheid is niet iets wat er zomaar is. We hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid om onze verworven vrijheden door te geven. 

Vrijheid bloeit in de ruimte die we aan elkaar geven."