Geertje Wildeboer ‘Ter afscheid kreeg de hele familie een keramieken huisje’

In de rubriek ‘Verliefd op Ameland’ praten we met mensen die hun hart verloren zijn aan het eiland of aan iemand op het eiland. Mensen die voor de liefde naar het eiland zijn gekomen of mensen die uit liefde voor het eiland elk jaar weer terugkeren. Vandaag vertelt Geertje Wildeboer (32) over haar liefde voor Ameland, die haar met de paplepel ingegoten is. 

‘Als baby kwam ik al op Ameland. Mijn pake en beppe hadden een vakantiehuisje buiten Nes. Een heel klein rood huisje dat de naam “Eachweiding” draagt, wat volgens mij iets te maken heeft met het weidse uitzicht vanuit het huisje. Het huisje staat in een halve cirkel van vakantiehuisjes om een weiland heen. Ons vakantiehuisje ligt het hoogste, een beetje op het duin. Het ligt tussen het kweekbos en het Nes-bos in, wat wij altijd het voorste- en het achterste bos noemden. Inmiddels is het huisje verkocht, maar daar beginnen mijn herinneringen aan Ameland.’

Kleine dingetjes krijgen betekenis

‘Twee keer per jaar, of nog vaker, gingen wij een week of midweek naar Ameland. We gingen nergens anders naartoe, dus dan is het eiland automatisch een soort tweede thuis. Je kent alle straatjes, weet waar je de lekkerste koffie drinkt en waar je de beste vis eet. Alles krijgt zijn eigen plekje.
De vakanties waren eigenlijk heel simpel. We gingen lekker naar het strand, maakten lange wandelingen en mijn vader zette speurtochten voor ons uit in het bos. Soms haalde hij ons ook midden in de nacht uit bed voor een nachtelijke boswandeling. Als kind is dat geweldig.
In het kleine rode huisje sliepen mijn zus en ik in de kamertjes bovenin. Typerend aan het huisje was de houten vloer, die in ieder kamertje een andere kleur had. Ik sliep op het rode kamertje met het Pinokkio schilderijtje en mijn zus op het groene kamertje, met het meisje met het lammetje aan de muur. Omdat het huis op een duin staat, moesten we altijd de duin omhoog lopen. Ongeveer halverwege ligt er een platte witte tegel. Je weet dan precies waar die steen ligt. Zo krijgen kleine dingetjes betekenis. Ze worden van waarde omdat je er een nostalgisch gevoel van krijgt.’

Keramieken huisjes van Franca Bos-Roording

‘Het huisje werd door de hele familie gebruikt. Als er niemand in zat werd het verhuurd. Ik vind het jammer dat het huisje verkocht is, maar ik begrijp het ook wel. Als ik op het eiland ben, loop ik er altijd even langs, al voelt dat een beetje als zelfkwelling. Maar ik wil gewoon zien hoe het eruit ziet, of ze het verbouwd hebben of misschien wel afgebroken. Het huisje heeft bij iedereen in de familie nog een speciaal plekje.
Daarom hebben mijn nicht en ik geregeld dat iedereen als afscheid het rode huisje in keramiek cadeau kreeg. We hebben Franca Bos-Roording gevraagd twintig keramieken huisjes voor ons te maken. Zij doet dat echt geweldig. Geen enkel handgemaakt huisje is hetzelfde. Daarom zijn het allemaal limited editions.
Hierdoor is ook weer een nieuwe traditie ontstaan. Wanneer ik en mijn nicht op het eiland zijn, dan is het vaste prik dat we bij Jenny Kienstra van De Afslag binnenlopen om een nieuw keramieken huisje of beeldje te kopen. Vervolgens zoeken we de plek op waar dat huisje staat en maken een foto met het keramieken miniatuurtje erbij.’

De charme van het eiland

‘Ik ben nog regelmatig op het eiland te vinden. Meestal kom ik dan voor een dagje. Ik woon in Leeuwarden dus ik ben er ook zomaar. Hoewel ik meestal aan het eind van de dag terug ga, lijkt het me ook heel leuk om nog eens te kamperen op het eiland. Tentje mee en gewoon gaan.
Ik ben nog altijd verliefd op de charme van het eiland. Dat eilandgevoel zoals ik dat hier voel, heb ik ook op geen van de andere Waddeneilanden zo ervaren.
Hier liggen zoveel mooie herinneringen dat het onmogelijk is om er eentje uit te kiezen. Ik heb hele goede herinneringen aan het Roggefeest, zoals dat vroeger gevierd werd. Toen de wagens nog door het dorp heen gingen. Het hele dorp deed mee en iedereen deed zijn best voor die wagens. Dat leefde toen echt. Inmiddels is het meer een soort festival geworden, wat ook leuk is, maar toch anders.
Wat me ook nog heel helder voor de geest staat, is dat ik op mijn zevende de film over het drama met de paardenreddingsboot zag en het paardengraf bezocht. Dat vond ik zo vreselijk verdrietig. Dat heeft enorm indruk gemaakt.’

Een gevoel

‘Mijn vader was melkveehouder aan de wal, maar hij heeft later nog tien jaar bij Nobel fietsverhuur gewerkt. Dan leer je ook weer een andere kant van Ameland kennen, want dan word je echt onderdeel van de gemeenschap. Ik was vooral in Nes te vinden, en op een gegeven moment ga jij gezichten onthouden, maar herkennen de Amelanders jou ook en was ik de dochter van. Alles gaat zo gemoedelijk op Ameland. Je hebt daar echt dat dorpse gevoel. En het eiland is gewoon prachtig.
Mijn favoriete plekje is een plekje bij het Kobuspad. Daar is een heuveltje met een trap. Als je daar naar beneden loopt, dan wandel je in de herfst dwars door de heide. Het uitzicht is heel weids en je kunt in de verte het rode huisje zien. Eigenlijk kan ik niet echt goed uitleggen waarom ik dat plekje zo bijzonder vind, het is een gevoel. Ameland voelt voor mij echt een beetje als thuis.’

Ga eropuit, ook met slecht weer

‘Als je voor de eerste keer naar Ameland gaat, dan adviseer ik je om alles eruit te halen wat er in zit. Boek een nachtje, of meer en ga er ook op uit als het weer niet zo mooi is. Want of je nou een boswandeling gaat maken of lekker over het strand struint, je komt met een fris en opgeladen gevoel weer terug. Dompel je onder in de Amelander-eilandvibe en neem gewoon dat Nobeltje bij de koffie. Geniet van de lokale producten; de Amelander kaas van de Kaasboerderij, Amelander chocolade in de chocolaterie, ga het eiland echt proeven!
En neem een van de unieke, handgemaakte keramieken huisjes mee naar huis als een tastbare herinnering.’

Woon jij op Ameland en heb je een bijzonder verhaal te vertellen voor een van onze rubrieken of ken je iemand met een goed Ameland verhaal die dat graag met ons wil delen? Laat het ons dan weten via info@persbureau-ameland.nl