De Anekdotejager 21

Henk Ruijgh (69) kwam in 1945 voor het eerst op Ameland. Zijn vader is Amelander van geboorte en opgegroeid bij de vuurtoren waar grootvader Ruijgh vuurtorenwachter was. Henk Ruijgh woont in Bergum en heeft vanwege zijn werk twee jaar op het eiland gewoond. Hij komt er nog regelmatig en wil er wel weer gaan wonen als hij een betaalbaar huis kan vinden. Ruijgh is de anekdotejager van De digitale Krant van Ameland. Lees hier de vorige Anekdotejager.

Deze keer schrijft de Anekdotejager niet over Wonen op Ameland, maar over gasboringen op Ameland.

WONEN OP AMELAND (21)

Henk Ruijgh

We wisten allemaal dat het einde van de centrale op Ameland in zicht was, echter toen we vanaf de Waddenzeedijk bij Buren het schip konden zien die de kabels op de waddenbodem liet zakken, werd het ernst. Ook kwamen er elektromonteurs van het PEB naar Ameland om de kabel van de oost kant van Buren naar Nes te leggen. Het was geen leuke tijd maar helaas was er geen ontkomen aan.

Ik had gesolliciteerd naar de in aanbouw zijnde centrale in Bergum. Toen na enige tijd de kabel aangesloten was op het elektriciteitsnet van Ameland moest deze getest worden en dat verliep goed.

De monteurs van de wal hadden een fles drank meegenomen om dit “heugelijke feit” te vieren. Wat ons betrof viel er weinig te vieren maar het was moeilijk om de betreffende monteurs dit duidelijk te maken.

Ook thuis werden voorbereidingen getroffen voor de verhuizing. De kippen die ik indertijd van baas Foppe Kiewiet had gekregen heb ik weer bij hem in het kippenhok gezet. Gedurende de tijd dat we op Ameland woonden was Jan Kooiker onze melk leverancier. Ik heb het al eens eerder verteld: s’middags zette mijn vrouw een melkemmertje in de schuur met daarop het geld. Toen mijn vrouw voor de laatste keer het melkemmertje uit de schuur haalde had Jan al het geld van de afgelopen tijd keurig op het deksel van het emmertje gelegd.

We moesten natuurlijk een huis hebben in Bergum. Het werd een nieuwbouwwijk. De naam van de straat was Roggemounewei, in het Nederlands betekent dat Roggemolenweg. Ook Dirk en Annie Brouwer kwamen daar te wonen.

Hoe vervelend we het ook vonden, er moest een datum worden gepland om te verhuizen. Het PEB zou ons met een vrachtauto verhuizen. Na het afscheid van alle bekenden kwam de dag dat we richting Bergum gingen. Het was voor ons beslist niet een dag die we zullen herinneren als de leukste van ons verblijf op Ameland.

Veel herinneringen lieten we achter toen we op de boot stapten. Leuke, maar ook minder leuke zoals het overlijden van collega Jaap Metz. Ook dat hoort bij het leven.

Het huis in Bergum was al ingericht. Het was dus een zaak van auto uitladen en wachten op de dingen die zouden komen. Nu, die dingen kwamen. Het heeft vele weken geduurd voordat onze zoon Hendrik Piet, hij was toen vier jaar, naar buiten wilde. De eerste keer was toen er straatmakers voor ons huis aan het werk waren en hij met een kruiwagentje mee mocht helpen.

We woonde veertien dagen in Bergum toen Geel Wit 2 op een ochtend in Bergum moest voetballen. Wij er naar toe, natuurlijk, inclusief de familie Brouwer. We zagen eindelijk weer bekenden. Daar hoorden we ook dat Geel Wit 1 ‘s middags op Ameland moest voetballen en kampioen zou kunnen worden. Na een kort beraad met de familie Brouwer werd besloten thuis de boel af te sluiten en vlug naar Holwerd te rijden en de boot te nemen naar Ameland.

Toen we bij ons huis in Buren op de Strandweg aankwamen was het eerste wat onze zoon Hendrik Piet zei: “ nu zijn we weer thuis”.

Het zijn waardevolle herinneringen. Ik ben echter nog steeds van mening dat als de toenmalige gemeenteraad zich had ingezet voor het behoud van de centrale dit een goede kans had gemaakt. Juist in die tijd waren warmtekrachtcentrales in de belangstelling. De centrale op Ameland had daartoe de mogelijkheid door warmte te leveren aan De Stelp. Maar het heeft niet zo mogen zijn.

Nu al zijn er generaties die van het bestaan van de centrale geen weet hebben. Hetzelfde geldt voor de melkfabriek en over enige jaren de bemande vuurtoren.

Wij prijzen ons gelukkig dit allemaal van nabij meegemaakt te mogen hebben.

>>>lees hier De Anekdotejager 20

>>>lees hier De Anekdotejager 18 over de centrale

De Anekdotejager jaagt niet meer. Henk Ruijgh heeft besloten zijn anekdotische pen neer te leggen. Nummer 21 is zijn laatste bijdrage. Wij bedanken Henk Ruijgh vanaf deze plaats voor de vermakelijke anekdotes en memorabele gebeurtenissen op 'zijn' eiland.

Jeanet de Jong
Jeanet de Jong

Jeanet de Jong stopt op 31 augustus 2023 met haar Persbureau Ameland. De nieuwsvoorziening wordt onder dezelfde naam, met een ander logo en andere opmaak als nieuwsblog voortgezet door een externe partij. De mailadressen gekoppeld aan de website verdwijnen.

Artikelen: 18280

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *