Annet van der Velde-Helder ‘Ik ben al bijna zestig jaar verliefd op Ameland’

In de rubriek ‘Verliefd op Ameland’ praten we met mensen die hun hart verloren zijn aan het eiland of aan iemand op het eiland. Mensen die voor de liefde naar het eiland zijn gekomen of mensen die uit liefde voor het eiland elk jaar weer terugkeren. Vandaag vertelt Annet van der Velde-Helder (77) over haar liefde voor Ameland, die inmiddels ook op de generaties na haar is overgeslagen. 

‘Ik kan mij het enorme gevoel van vrijheid nog herinneren als de dag van gisteren. Een vriendin van mijn zus die net haar rijbewijs had gehaald, bracht ons naar Holwerd. Samen met een goede vriendin ging ik op avontuur. We hadden een tent en een gasfles gehuurd en hadden alleen een tasje met kleding bij ons. De boottocht alleen was al geweldig. Als ik er nu op terugkijk, vind ik het misschien wel de mooiste tijd van mijn leven. Daar begon de liefde voor Ameland.’

Controle van de kampwacht

‘Het was de zomer van 1964 dat ik en een vriendin voor het eerst gingen kamperen op Ameland. Onze gehuurde tent stond op het meisjeskamp op Duinoord. Precies tegenover het huis van de kampwacht: meneer van Eijck. Destijds kampeerden de jongens en meisjes nog apart en kwam er iedere avond een controle van de kampwacht. Jongens mochten wel in je tent, maar dan moest de rits wel open blijven! De kampwacht kwam dan al snel om het hoekje kijken of het allemaal wel netjes bleef. Van huis uit hadden we natuurlijk ook al een hele preek meegekregen.
Maar de romantiek laat zich natuurlijk niet tegenhouden. Ik hield aan de vakantie een verkering uit Zwolle over en mijn vriendin ontmoette die vakantie haar toekomstige man waar ze vandaag de dag nog mee getrouwd is. We leerden daar allemaal leuke mensen kennen, en al gauw hadden we een clubje vrienden waar we mee uit gingen. We gingen dan bijvoorbeeld naar de Rots aan de Strandweg, waar nu het museum zit. Of we gingen naar Nes dansen bij Steinvoorte en Scheltema. Overdag gingen we uiteraard naar het strand,  want het was een schitterende zomer. Als ik nu de foto’s terugkijk herinner ik me weer dat ik nog nooit zo bruin was geweest. Ik heb de mooiste herinneringen aan die allereerste vakantie.’

Allemaal verkocht

‘We waren helemaal verkocht, wat Ameland betreft. Uiteraard gingen we dus het jaar erop weer naar het eiland. Mijn vriendin nam nu haar vriend mee, en mijn verkering uit Zwolle was uitgegaan, maar ik had mijn huidige man toen al ontmoet, die mee ging. En zo gingen we ieder jaar met zijn vieren naar Ameland, totdat we getrouwd waren. Mijn vriendin ging daarna met haar man en gezin elders op vakantie, maar wij bleven ieder jaar gaan.
Met het gezin huurden we de eerste paar jaren een caravan op Klein Vaarwater. Later belandden we weer op Duinoord in een caravan. Inmiddels huren we alweer acht jaar een appartement bij Landal. Zo kunnen we van een beetje meer gemak en luxe genieten.
De liefde voor Ameland is ook weer doorgegeven aan de volgende generaties. Onze dochters kamperen nog altijd elke zomer op het eiland, en ook de kleinkinderen genieten er enorm van. Er is zelfs een achterkleinkind op komst, dat ongetwijfeld ook verknocht zal raken aan Ameland. En onze dochter is binnenkort vijfentwintig jaar getrouwd en viert dit met de hele familie, neven en nichten op Ameland. Het Ameland virus is in de hele familie doorgedrongen. Vaak gaat een groot deel van de familie ook naar Ameland tijdens het Roggefeest en ook vieren wij met ons gezin oud en nieuw op het eiland.’

Alles verandert

‘In de afgelopen bijna zestig jaar hebben wij het eiland natuurlijk zien veranderen. Ik weet nog dat je water moest halen bij de pomp, en herinner me alle heuveltjes, alle restaurants en discotheken die er nu niet meer zijn of een andere naam gekregen hebben. Alles is wel veel commerciëler geworden en de prijzen zijn enorm omhoog gegaan. Ook hebben we wel wat pech gehad met gecancelde overtochten en onhandige vertrektijden. Desondanks blijft de liefde voor het eiland onverminderd groot.
Al onze dierbare herinneringen liggen hier. Vaak haal ik herinneringen op aan een bepaalde plek en dan zeggen mijn kleinkinderen “nou weten we het wel, oma”. Onze favoriete plek op Ameland is toch wel het fijne appartement dat wij huren. Het is een appartement met een fijn balkon, waar onze hond ook welkom is. We hebben een mooi uitzicht op de strandopgang van Nes, waar we iedereen zien komen en gaan en elke keer dat we op het eiland zijn genieten we weer enorm.
In de zomer zijn we naar MadNes Festival geweest waar we gedanst hebben in de silent disco met onze kleindochters en toneel hebben gekeken in de tenten. Dat was geweldig! Ook vinden we het heerlijk om uit eten te gaan naar de Heksenketel, en mag ik samen met de meiden graag in alle winkeltjes van Nes sneupen. Even bij Sake en Van Donia naar binnen. En we slaan de Chocolaterie met heerlijke bonbons ook nooit over!’

Ga het zelf ontdekken

‘Mensen vragen regelmatig aan mij wat ze absoluut niet mogen missen op Ameland. Op Facebook zie ik ook weleens zo’n vraag voorbij komen, waarop mensen dan allerlei tips geven. Mijn tip is dan om het lekker allemaal zelf te gaan ontdekken. Het eiland is niet groot, je kunt er eigenlijk bijna niet verdwalen. Perfect dus om gewoon op de fiets te stappen en zelf te ontdekken wat je allemaal tegenkomt. Want er is zoveel moois te zien en leuks te doen, van het paardengraf tot de vuurtoren, alles aan het eiland is mooi. Toen ik zestig jaar geleden voor de eerste keer op het eiland kwam, heb ik dat ook gedaan. Gewoon zelf op ontdekkingsreis gaan en je laten verrassen. Dat is toch het allerleukste!’

Woon jij op Ameland of ben je Verliefd op Ameland en heb je een bijzonder verhaal te vertellen voor een van onze rubrieken of ken je iemand met een goed verhaal die dat graag met ons wil delen? Laat het ons dan weten via info@persbureau-ameland.nl