Video Colum – Herdenken en vergeten

HOLLUM – Deze keer een colum ondersteund door een video, een Video Column. Het onderwerp is het paardengraf, de bloemen en het vergeetboekje.

Herdenken en Vergeten

Herdenken is juist niet vergeten, zou je zeggen, maar in het geval van onderstaand filmpje is te zien dat het een het ander niet uitsluit. Je kunt best met je handen gevouwen voor je buik eerbiedig voor een monument staan, je bloemstukken laten aanrukken, je persmoment pakken en huiswaarts keren zonder ooit weer om te kijken naar dat wat je herdacht.

Het gebeurde met de herdenking van het ongeluk met de reddingbootpaarden. Op 14 augustus 2014 was het vijfendertig jaar geleden dat er acht paarden verdronken bij de lancering van de paardenreddingboot. De autoriteiten waren vergeten dat de 25ste herdenking de laatste zou zijn, werden op het laatste moment herinnerd aan de bijzondere dag en schoten onmiddelijk in de 'regel-modus.' Er werden bloemstukken bezorgd en op de valreep voermannen gemaild. Niet een van de voermannen was aanwezig bij de herdenking: er stonden wat hotemetoten met een vage relatie met het feit dat herdacht werd, er stonden cameramannen, enkele fotografen, een paar journalisten. 

Een week later lagen de verlepte bloemstukken op het paardengraf, een maand later lagen ze er nog, verlepter dan voorheen. Zes maanden later liggen de dode restanten in de hoeken van het monument. Ze zijn ondanks alle stormen op de plek blijven liggen, verdord, dood, lelijk, met bloot groen bloemprikschuim en met het restant van een lint waar zo mooi de naam van de instantie op was geprint in glimmende letters.

Af en toe ligt er een tuiltje helmgras met paardenbloemen. Een half jaar na de gedenkwaardige herdenking ligt er een rijtje schelpjes voor de steen. Duizend keer mooier dan de dure bloemen die droevig genoeg juist het vergeten in plaats van het herdenken zijn gaan symboliseeren.