Ingezonden – Muziek, drukte en gezelligheid

HOLLUM – Jacob Dijkstra uit Nes schrijft over muziek, drukte en gezelligheid en over afspraken, communicatie en gezond verstand. Een ingezonden mededeling, PA plaatst ze van harte om discussie op gang te brengen, verschillende visies op een zaak te laten zien en om zaken helder te krijgen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud van de ingezonden brief ligt bij de afzender.

Muziek, drukte en gezelligheid

Elk jaar ergens in oktober komt er weer zo’n dag dat ik denk "Jammer! de zomer is nu echt weer voorbij". De vier maanden daarop zijn voor mij enkel winderig, regenachtig en donker met als lichtpuntjes Sinterklaas en kerst in december. Vervolgens wacht ik ongeduldig op eind februari wanneer er ineens een dag komt dat ik denk "Verrek, daar is de zon weer". Heerlijk is dat altijd en vanaf dat moment gaat het voor mijn gevoel weer de goede kant op naar lekker weer en gezelligheid.

Ik ben kennelijk niet de enige die zo denkt, want vanaf dat moment begint het langzaam weer te leven in het dorp. De eerste buitenhaarden worden aangestoken, dekentjes worden uitgedeeld en warme chocola vindt gretig aftrek op de terrassen. Het is heerlijk uitwaaien voor de toeristen en als je mazzel hebt kun je al op een terrasje uit de wind.

MTB Ameland is dan de eerste voorbode dat de drukte er ook weer aankomt en vanaf dat moment gaat het hard! Ik hoef, denk ik, niemand te vertellen hoe druk het op het eiland is met Pasen, Hemelvaart en Pinksteren maar ook de evenementen volgen elkaar in steeds sneller tempo op, beginnend met Lycurgus. Daarnaast zijn er in mei en juni nog veel bedrijfs-school-voetbaluitjes.

Dit is voor mij traditioneel de tijd van het jaar dat ik zo nu en dan even met de hakken in zand moet gaan staan. Even het territorium voor het komende seizoen afbakenen, zullen we het maar noemen. Een horecaondernemer er op wijzen dat de muziek toch echt wel wat hard staat, taxi’s uitleggen dat er (naar mijn beste weten) geen standplaats bij mij voor de deur is vastgesteld door het bevoegd gezag, het horecahuis tegenover mij even wijzen op werktijden van mensen anders dan zijzelf; dat soort dingen. Niks mis mee en hoort erbij als je ervoor gekozen hebt om een huis te kopen in het centrum zoals wij. Ook uitjes zijn (uit eigen ervaring) gezellig en daar horen drankjes met gelach bij.

Luid lallende (vaak) dertigers die “ein prosit, zigge zagge hey hey hey” of nog grappiger “daaaar moet een pie*** in!” het dorp in brullen vind ik meer de verantwoordelijkheid van de horecaondernemers die ze in deze staat hebben gebracht. Gewoon even aangeven dat het wel ietsje minder kan en anders vertrekken! Niet meer dan normaal, vind ik, maar het schijnt moeilijker te zijn dan het lijkt.

Vanaf eind mei t/m midden september is er op drie weekenden na elk weekeinde een evenement op het eiland. Als ondernemer wil je hier logischerwijs een graantje van meepikken met promoties en bandjes als gevolg. Daarnaast is er ook in de ‘stille weekenden’ ad hoc live muziek op de terrassen en in de kroegen. Tel hierbij nog eens de gewone vakantiedrukte, vrijgezellenfeestjes, Duitse vossenjachten, zomerbazaars en de Gromkes /doedelzakkers, die hun oefenavondjes door het dorp lopen voor de toeristen, op en dan begint het toch wel aardig vol te raken in een week.

Het absolute hoogtepunt van deze drukte komt elk jaar weer rondom het Rôggefeest. De opgespaarde ontheffingen voor live muziek (12 per jaar) worden massaal verzilverd en ver voor het Rôggefeest is het elke avond raak. Na een avondje of tien achter elkaar een gezellige mix van hoempapa en een rockbandje (door elkaar heen) letterlijk mee te kunnen zingen in de woonkamer is bij mij dan ook wel een grens bereikt. Opeens irriteer ik me aan elk geluid en kijk uit naar 11 uur ’s avonds wanneer het stiller hoort te worden. Ik herinner me nog goed dat een paar jaar geleden disco beatjes met live saxofoon erg hip was. Na een avondje of vier….. Boom, boom, boom, fladadadie, skibbidiboo…..was ik er zo zat van dat ik serieus in staat was dat ding om zijn nek te draaien! Ik wil hiermee alleen maar mee zeggen dat ‘geluidshinder’ niet enkel decibels is. Er zit ook een subjectieve kant aan en die is moeilijk meetbaar. Na Horizontoer verandert het publiek ineens in vijftig- zestigers en op weekdagen wordt het gemoedelijker in het dorp. De weekendevenementen gaan nog gewoon door tot medio september.

En toen was het alweer oktober.

Dan had je maar niet in het centrum moeten gaan wonen hoor ik mensen denken die dit lezen, maar dat vind ik te gemakkelijk. Ik hou van gezelligheid, een beetje reuring om de deur en vind het nog steeds een fantastische plek om te wonen. Als trompettist van een popbandje ben ik zelf ook onderdeel van de jaarlijkse cyclus in het dorp en mij daar terdege bewust van. Ik lees en hoor vaak de vraag om mij heen of de grens van de drukte bereikt is. Zoals ik dit nu schrijf zou ik zeggen ja…echter…

Ik misgun geen enkele ondernemer zijn omzet en wil al helemaal niet verenigingen hun optredens in het dorp ontnemen. Met een beetje meer en gestructureerd overleg tussen alle belanghebbenden is er al een hele hoop te bereiken. Veel van de minder aangename kanten van de jaarlijkse drukte zijn niks anders dan aso gedrag (gelegenheidskoortjes om 4 uur ‘s nachts, hekjestrappers, wildplassers, foutparkeerders, taxi’s met 60 per uur tegen de rijrichting etc.) Gemakkelijk op te lossen met een beetje extra toezicht, handhaving en aanspreken op gedrag. Waarom er niet standaard om 1 uur (terrassen leeg) en 4 uur (disco’s/ kroegen leeg) even wat meer politie op straat kan zijn is mij al jaren een raadsel. Bij ‘geluidshinder’ sta ik even langer stil.

Voor mijn part is er elke avond live muziek als ik er maar geen last van heb. Dat klinkt erg egoïstisch wellicht maar ik bedoel daarmee; binnen grenzen die de buurt (of ik in dit geval) aankan. Er zijn gewoon regels (12 keer livemuziek tot een dB of 70, alle andere avonden maximaal een dB of 40 voor muziek) waar niemand zich aan houdt en niemand op handhaaft. Als bewoner moet je dan het lef maar hebben een ondernemer persoonlijk aan te spreken want voor de rest kijkt iedereen naar elkaar maar gebeurt er niks. Voor wie de decibel schaal niet kent: Elke 10 dB meer neemt de gemiddelde mens waar als een verdubbeling van het geluid. 70 Db klinkt dus 8 maal zo hard als 40 Db.

Om terug te komen op mijn eigen ‘egoïstische’ stelling. Heel veel ergernissen kunnen met wat betere communicatie, informatie en iets meer begrip naar elkaar al worden weggenomen. Daarnaast kan er (wat mij betreft) prima gesproken worden over het al dan niet veranderen van de regels maar dan in overleg graag. Niet zoals nu door wegkijken, afschuiven en domweg bestaande regels negeren. Tussen 40 dB en 8 maal zo hard zit ook nog wel wat ruimte lijkt mij.

Ik word al een beetje weemoedig richting oktober en verzeker u dat ik eind februari weer ongedurig zit te wachten op die eerste dag dat de zon weer een beetje voelbaar is. De gezelligheid komt gelukkig ook dan weer terug maar hopelijk met wat heldere afspraken, communicatie, flinke dosis gezond verstand en – als laatste middel – handhaving.

Jacob Dijkstra