Column – Ruggespraakbankje bij Beatrixboom

HOLLUM – De achtste column van dit jaar gaat over snippergroen dat een klein parkje is geworden. Om het zover te krijgen stroomde er heel wat water in en uit de Waddenzee, maar nu staat er iets wat een mooie toekomst tegemoet gaat.

Ruggespraakankje bij Beatrixboom

Sinds vorige week staat er een bankje om de Beatrixboom die op het driehoekje aan de O.P. Lapstraat en Cornelis Schellingerstraat staat, ter hoogte van de keuken van De Stelp. Het maakt van het hoekje gras een perkje voor bezinning en ruggespraak.

Zeker vier jaar lang werd er geschreven en gepraat over de armoedige staat van het driehoekje en de respectloze behandeling van de Koninklijke boom. Het perkje leed een kwijnend bestaan en de boom, die met zoveel ontzag en goede bedoelingen was geplant, stond er maar wat treurig bij. De wethouder had er op een gegeven moment geen trek meer in wilde de stormen aangrijpen om de boom maar weg te halen. De Beatrixboom zou verzwakt zijn. Dorpsbelang Hollum kon de kap verhoeden door met een plannetje van opwaardering te komen. Vorig jaar november werd er door de gemeente een haagje geplant en vorige week werd de boom geëerd met een bankje van Dorpsbelang om de stam.

De buurt gaat het bankje nog inwijden met een hapje en een drankje en met het testen van het zitvlak. De bank om de stam heeft al de titel 'ruggespraakbankje' te pakken en wie eens behoefte heeft kan zich melden. Een van de buurvrouwen denkt erover om een Ruggespraak Praktijkje op te zetten en dat zou wel eens een gaatje in de markt kunnen zijn.

Hij zit goed, ik heb het al even geprobeerd. De oostzit is nostalgie, want daar zie ik de muur van de schuur waar ik als kind tegen kaatsebalde. Ik kon het met drie en er was een hele reeks van oefeningen die je achterelkaar met de ballen moest doen. Met twee kon ik het perfect, met drie goed en met vier een beetje. De muur is nu witter dan hij toen was en er zit nu een dikke rieten kap op. Vijftig jaar geleden had hij die nog niet.

De Noordzit is leuk, want als je daar zit zie je de passanten en kun je naar Dick zwaaien als hij in zijn auto langsrijdt.

De westzit is vast een prachtplek tijdens de zonsondergang en met de zuidzit heb je zicht op De Stelp, dat aanzet tot mijmeren over de tijd dat er nog geen De Stelp was en wij, kinderen van de buurt, tiepelden op het perk dat De Stelp heette. Ik zit er amper vijf minuten en het is een en al bezinning wat de klok slaat.

Het Beatrixboomdriehoekje met het ruggespraakbankje gaat nog heel wat meemaken, wat ik je brom.

Jeanet F. de Jong

⇒ Tik Beatrixboom in bij ZOEKEN en u vindt alle berichten daarover.