Column – Knaller

HOLLUM – De dertiende column van 2020 gaat over geluid en niet goed weten wat je hoort, maar wel, dat het mooi is. Onbeschrijfelijk mooi.

Knaller

Het is kerstvakantie in coronatijd en dat is anders dan gewoon. De supermarkten zijn open, maar de restaurants zijn dicht. Geen sfeermarkt, geen oudejaarskuier of nieuwjaarsduik. Het meest opvallende is het geluid van deze kerstvakantieweken. Het is kalm. Slechts af en toe knalt er een stukje vuurwerk over de stille dorpen. Het mag niet, maar de minibommetjes branden sommigen in de zak. Net als die ene die om 20 minuten voor 4 in een verder rustige nacht ontploft en de dorpelingen wakker dreunt.

De dag daarop loop ik samen met vriendin T over strand en hoor iets heel anders, iets dat ik nooit eerder op die plek heb gehoord. Het is een oergeluid dat het midden houdt tussen midwinterhoornblazen en huilen en het komt vanaf de kant van Terschelling. Zijn ze daar op de Boschplaat nu met een winters ritueel bezig en staan ze daar te toeteren en grommen?

Het Amelander Gat is rustig en er staat nauwelijks wind en wat er waait komt uit westelijke richting, van de Boschplaat. Of de Robbenplaat, dat kan natuurlijk ook. T en ik staan stil, luisteren, proberen het geluid op onze telefoons te vangen, wat niet lukt, en verbazen ons. We houden milieujutter G staande, die met zijn autootje richting een viertal vissers wil rijden om te kijken of ze al iets gevangen hebben. Het zijn de moederzeehonden die naar hun jongen roepen, zegt G. Dat klinkt aannemelijk, want het is zoogtijd van de grijze zeehonden.

Bioloog J van het Natuurcentrum houdt het op brullende mannetjes die alweer zin hebben om te paren. Op televisie zie ik die avond een natuurdocumentaire met een sneeuwtijger die brult, bromt en huilt om hoog in de bergen een vrouwtje van zijn soort te lokken. Hij doet het met gebrul en geurvlaggen en zijn geluid klinkt net als het geloei dat T en ik op het strand van Ameland hoorden.

Het zeehondengeluid (van de wijfjes en/of de mannetjes) was duizenden malen indrukwekkender dan die vuurwerkknal. De zeehonden winnen, zij maken het allermooiste geluid om een nieuw jaar in te luiden en het voorjaar aan te kondigen.

Jeanet de Jong