Column – Partners

De folder van Sociaal Cultureel Werk Ameland valt in de bus. Een deel van het winterprogramma wordt ons gepresenteerd. We kunnen gaan combi-fitten of naar Sportief op gewicht gaan. Dat is wel wat voor mij. Ik ben niet zo sportief en mijn gewicht is aan de hoge kant. We kunnen ook de Opfriscursus dansen gaan doen. Dat is ook wel wat voor mij en mijn partner, want verder dan een stijf walsje komen we eigenlijk niet.
Maar dan staat daar een bijzonderheid: opgeven met danspartner, dit mogen ook mensen van dezelfde sekse zijn.
Let op, er staat MOGEN. Het mag van Sociaal Cultureel Werk.
In welke eeuw leeft die stichting eigenlijk dat ze denkt dat deze opmerking relevante informatie toevoegt? Lichtjaren van ons vandaan!
Op Ameland dansen vrouwen al sinds jaar en dag met elkaar. De kerels zijn ter walvisvaart, moeten hooien of zitten met andere mannen op een zolderkamertje pakken te plakken. Vrouwen die met vrouwen willen dansen (omdat ze geen man hebben/ omdat hun kloris niet wil/ omdat hun vent er even niet is/ omdat ze een vrouw leuker vinden) doen dat heus wel, ook als niet zwart op wit staat dat het mag. Mannen die samen willen dansen of samen willen leren dansen zijn al zo geëmancipeerd dat die zich zonder problemen in het clubhuis opgeven als danspartners. De drempel van Ons Hol is voor mannen die het met mannen willen doen al jaren geleden geslecht. En zo hoort het ook.
Mijn lief en ik gaan voorlopig thuis ons stijve walsje versoepelen.
JFdJ