De Zeehond

Honderd procent robbengarantie
De 11 jaar oude Zeehond is een kokkelschip dat eigenhandig door Hans en Jannie Boven is omgebouwd tot robbenboot. Ze hebben hun idee over de inrichting en indeling in het plan verwerkt. Op een zonnige dag in juni stap ik samen met 120 andere bofkonten aan boord.
Altijd prijs
Al na 10 minuten varen zien we de eerste zeehond langszij zwemmen. Het belooft een succesvolle tocht te worden. Het weer is prachtig, het wad ligt voor 80% droog en schipper Hans belooft ons nog veel meer zeehonden en andere waddieren. Boven adverteert met 100% zeehondengarantie. Hans durft deze ‘altijd prijs’ garantie te geven. In al de jaren dat ze die kreet als reclame gebruiken hebben ze dat kunnen waarmaken. Dat komt door een uitgekiend vaarbeleid.
"Wij varen niet altijd op het meest aantrekkelijke tijdstip. De essentie en het unieke van het waddengebied is dat het met laag water voor 80% droog ligt en met hoog water geheel onder water verdwijnt. Wil je zeehonden en drooggevallen wadplaten met verschillende soorten foeragerende vogels en schelpdieren laten zien dan moet je met eb varen." Het wad biedt niet elke dag om half twee eb. De getijden verschuiven dagelijks. De Zeehond past zijn vaarschema daar op aan om op het meest gunstige moment tussen de wadplaten door te varen en zo veel mogelijk te kunnen laten zien. Met 100% robbengarantie.
een streep Ameland
Hans Boven vertelt over de 20 meter water onder de kiel in het Amelander gat tussen Terschelling en Ameland. Zo diep is het daar. Hij geeft zijn informatie eerst in het Nederlands en daarna vertelt hij het in vloeiend Duits nog een keer. "Er staat niets op een bandje," zegt Jannie over Hans zijn verhalen. "Hij speelt in op wat hij tegenkomt." En dat mooie Duits? Hans heeft een talent voor talen, volgens zijn vrouw. Zijn Engels is niet van echt te onderscheiden en het vlotte Duits hebben we zelf gehoord.
Jannie is de gastvrouw. Zij serveert koffie en verkoopt ijsjes. Het is vandaag een warme dag en de ijsjes vliegen er doorheen.
Wij hebben geluk. Het is eind juni. De jonge zeehonden zijn net geboren. Op de robbenbank tussen Ameland en Terschelling liggen tientallen robben in diverse kleuren. Wit, grijs, geel en zwart. Groot en klein. De jongen liggen in de buurt van hun moeder en hier en daar zwemt een zeehond tussen plaat en boot. Aan de kim zien we een streep Ameland met de vuurtoren er boven uit.
stilte
Voor ons liggen en zwemmen allemaal zeehonden. Meer robbengarantie dan dit kan niemand geven. "Wat is dit leuk. Ze komen heel dichtbij," fluistert een oma aan haar man. Ze is er helemaal ontdaan van. Had ze nu al haar kleinkinderen maar meegenomen. Ze fluistert omdat de schipper gevraagd heeft stil te zijn bij het naderen van de robbenbank. De zeehonden kunnen schrikken van onverwacht geluid of een harde gil en geschrokken zeehonden hobbelen snel met z’n allen het water in. Alle mensen op de boot hebben de noodzaak van stilte begrepen. De zeehonden liggen ons een beetje nieuwsgierig aan te kijken.
met hart en ziel
Hans en Jannie doen dit werk al meer dan 20 jaar. "Met hart en ziel en nog altijd met veel plezier. Het kleinschalige karakter biedt mogelijkheden voor een persoonlijk contact met onze gasten. dat maakt het voor ons heel leuk en het wordt door de gasten erg gewaardeerd." Ze varen de hele zomer door, maar niet op zondag. Niet zozeer uit religieuze overwegingen maar meer omdat het goed is dat er een rustdag is.
Hun seizoen loopt van 1 april tot 1 november en in de 5 wintermaanden hebben ze de handen vol aan onderhoud van de boot. Ook dat doen ze zelf. De boot gaat 2 weken in dok om de onderkant te kunnen behandelen. Daarna volgt het schilderwerk binnen en buiten en er is ook altijd wel iets in de machinekamer te doen. De Zeehond overwintert in Dokkum.
bruinvissen
"Vorig jaar en ook dit jaar hebben we regelmatig bruinvissen gezien," vertelt Hans. "Je moet heel goed opletten want ze laten vrijwel nooit meer dan een stukje rugvin zien. Ze zijn veel schuwer dan dolfijnen." Af en toe redt de Zeehond een huilertje, een jong dat zijn moeder kwijt is. Hans en Jannie zorgen dan dat het beestje in de zeehondencrèche van Pieterburen terecht komt.
Hans Boven heeft de boot gekeerd. Langzaam en zachtjes vaart de boot langs de robbenbank. De Bovens nemen er de tijd voor. Op de terugweg ontdekken we dat de wadplaten onder water zijn verdwenen. Schipper Hans had het ons op de heenweg al voorspeld.
speelkamer
De kinderen hebben genoeg zeehonden en water gezien. Ze duiken onder in het benedendek. De Zeehond herbergt een ruime speelkamer met bouwstenen, kleurplaten, speelbeestjes en een stuurrad. “Een gouden greep,” zegt de gastvrouw. “En nu gaan we bakboord en dan komen we op Ameland aan,” roept vijfjarige Patrick met piratenpet. Hij draait aan het stuurwiel of hij nooit anders heeft gedaan.
“Heel graag tot ziens aan boord van de Zeehond,” zegt de schipper via zijn microfoon aan de zeehondenbezoekers. “Zeg het tegen uw vrienden, familie en kennissen en schrijf een notitie in het gastenboek.”
De zeehond maakt de honderd procent robbengarantie helemaal waar.