Column – Engelen van Ahab

HOLLUM – Ameland heeft een nieuwe club: de vriendenclub Boys of Ahab – Ahab, de woeste kapitein die vol blinde woede op jacht ging naar de witte walvis die hem tijdens een eerdere reis een been had afgehapt, gaat uiteindelijk met zijn schip ten onder – die zich heeft gevormd rond de bewoner van het huisje bij het driehoekje.

Deze Boys of Ahab voelden zich aan hun taas getrokken. De lokale pers had hen onterecht beschuldigd, zeggen ze. Niet zij, maar de fietsers hebben het driehoekje met de veekerende dijkjes vernield, is hun stelling. “De vernielingen zijn niet ontstaan door de aanleg van de tuin van Ahab, maar door de fietsers die liever om het hekwerk heenrijden.” Hier plegen de Boys of Ahab een stukje geschiedvervalsing. De eerste en grootste vernieling is aangericht door een shovel die was ingezet voor de aanleg van Ahabs tuin. Dat de fietsers door het driehoekje rijden is ingegeven door de veelvuldig voor de hekken geparkeerde bolides van een van de Boys of Ahab. Het drie – nou goed dan, 9 – stappen van het huisje verwijderde parkeerterrein dat zo groot is als een oceaan waar Moby Dick in kan verdwalen, weerhoudt de Boy er niet van zijn auto of de auto van de baas voor het hek te zetten en een probleemloze doorgang voor fietsers te verhinderen.

De vernielers werpen zich nu op als redders van ons cultureel erfgoed. Ze worden door Ouwe Pôlle en raadsleden geroemd om hun prachtige initiatief als waren het Engelen van Ahab. Het is enkele schouderklopjes teveel.

Pas na de column over het Erfgoed gingen de jongens tot actie over. Pas toen werd hun verantwoordelijkheid geprikkeld. Het terreintje waar het om draait lag er toen al minstens anderhalf jaar zielig bij en kreeg een nauwelijks meer te stuiten misbruik over zich heen.

Laten we maar zeggen dat daar de winst zit. Dát er iets gebeurt. Maar of de gemeente het beheer van haar cultureel erfgoed over moet laten aan Boys die het eerst zonder blikken of blozen hebben vernield, lijkt een iets te politieke oplossing voor een beleidsterrein waar de gemeente nog net te weinig energie in steekt.

En Ahab…? Die draait zich om in zijn zeemansgraf vanwege zoveel schijnheiligheid en onzorgvuldigheid rond zijn huisje en het driekhoekje. Hij hoort liever de walvis dan deze 'Engelen' zingen.

Jeanet de Jong

>>> kijk voor de columns Anpakke en Erfgoed in het dossier Columns over Ameland, te vinden op de Thuus pagina

>>> lees hier Beknopt raadsverslag 39