Woordengolven: Gedicht van de maand

De zee heeft op veel mensen een onverklaarbare aantrekkingskracht en is ook voor velen een onuitputtelijke bron van inspiratie. De zee is misschien wel het meest geschilderde onderwerp ter wereld. We vrezen en bewonderen de zee. Er valt dus veel te zeggen over die enorme deinende hoeveelheid water en de eilanden die erin liggen. Dichters proberen dat met hun allermooiste woorden te doen, die wij hier voor jou verzamelen. Deze maand een gedicht over de zee van ‘waterdichter’ Johanna Kruit.

Een kind

Het zonlicht dat in wolken hing.
Een kind dat langs het water ging.

De zee die naar de duinen liep.
Een vogel die geheimtaal riep.

Hoe glinsterend het water was.
De dromen die het kind bedacht.

De schelpen op het witte strand.
De wieren in een kinderhand.

Het zonlicht dat in wolken hing.
Een kind dat langs het water ging.

Johanna Kruit

uit: “De maan begon te schijnen”
Uitgeverij Leopold Amsterdam – 2002