Tip
Een tip of adverteren? Neem dan contact op met info@persbureau-ameland.nl.
Veel zeehonden met longworm
PIETERBUREN – De Zeehondencrèche in Pieterburen krijgt steeds meer zieke zeehonden binnen. In 2009 zijn al 170 gewone zeehonden in de Zeehondencrèche opgenomen. Vorige winter kreeg het zeehondenziekenhuis in een paar maanden tijd 150 patiënten binnen die geveld waren door een longworminfectie. Ter vergelijking: in de winter van 2007-2008 werden er slechts 70 zeehonden met de longworminfectie binnengebracht. Uit onderzoek is gebleken dat deze enorme stijging een ontwikkeling is van de afgelopen 10 jaar. Tot eind jaren ‘90 was het aantal zeehonden dat aan longworminfectie leed vrij stabiel. Sindsdien ziet de Zeehondencrèche echter een exponentiële groei in het aantal slachtoffers.
Elk jaar krijgen de Zeehondencrèche rond deze tijd te maken met patiënten propvol met longwormen: dit zijn parasieten die hun longen verwoesten en ademen bijna onmogelijk maakt. Het ziektebeeld van de dieren is vreselijk. Ze krijgen bijna geen lucht meer, met bloed rond hun bek straalt er vaak nauwelijks nog leven uit hun ogen. Ze stikken letterlijk in de wormen. Longworminfectie is echter een kinderziekte waar de meeste zeehonden normaal gesproken in hun eerste jaar overheen groeien. Door vervuiling is het immuunsysteem echter dusdanig aangetast dat veel zeehonden nu in de problemen komen. Maar mogelijk zijn er nog meer oorzaken zoals een afname van het aantal kleine vissen in de Noordzee. De wetenschappers van de Zeehondencrèche zijn momenteel druk bezig met onderzoek te doen naar de oorzaak van de toename van deze vraag.
Elke zeehond die hulp nodig heeft, wordt door de Zeehondencrèche geholpen. Maar Lenie ’t Hart is wel bezorgd over het hoge aantal zeehonden dat dit jaar al bij de crèche is binnen gebracht. “Ik houd mijn hart vast met zoveel zieke zeehonden. Onze opvangcapaciteit is berekend op 80 zeehonden per jaar en we hebben nu al meer dan het dubbele aantal dieren binnen! Naast beperkte ruimte hebben we ook nog eens te maken met beperkte middelen, omdat wij volledig afhankelijk zijn van onze donateurs. Ik zeg nooit ‘nee’ tegen een zieke zeehond, maar waar haal ik het geld vandaan om ze op te vangen? Ik maak me grote zorgen….”
Bron: Zeehondencrèche Lenie ‘t Hart