HOLLUM – Zeehondenpups van de grijze zeehonden komen deze dagen regelmatig in de problemen. De pups hebben hun drie weken durende zoogperiode achter de rug. Ze zijn lekker vet en aan de rui toe. Met hun donzige puppievacht kunnen ze niet zwemmen en als ze niet zwemmen kunnen ze geen voedsel vangen. De rui is essentieel. De pups verharen op zandplaten, maar door het stormachtige weer en de hoge waterstand, staan de platen onder water. De pups wijken uit naar de stranden van de eilanden om daar in 10 tot 15 dagen hun vacht kwijt te raken. Ze liggen dan meestal te slapen. Op het strand van Ameland zijn al diverse jongen aangetroffen. De beestjes hebben rust nodig en in de vakantieperiode was het strand verre van rustig. De loslopende honden van strandwandelaars ruiken de pups en gaan daar op af. Dat is de honden niet kwalijk te nemen, maar het zeehondenjong raakt daardoor in de stress.

EHBZ-er Dirk Visser bedacht samen met zeehondencrèche Lenie ’t Hart in Pieterburen een oplossing. De pups zijn gezond en horen niet in de crèche thuis, dat vindt ook Pieterburen, maar de zeehonden hebben in deze situatie de hulp van mensen nodig om te overleven. Visser haalt na een melding de zeehondenpup van het strand en brengt hem naar een rustige plaats op een droge plek op het wad. De zeehond kan dan slapen en verharen zonder gestoord te worden. De tijdelijke opvangplaats is op de Feugelpôlle en beheerder Staatsbosbeheer verleent zijn medewerking aan deze oplossing.

Voor de pup is het belangrijk dat hij zijn rust krijgt en niet opgejaagd wordt, want een donzige zeehond verdrinkt omdat hij te zwaar is.

Visser heeft al twee pups kunnen helpen. De zeehondencrèche en de EHBZ-er vragen aan standwandelaars om de pups met rust te laten en de honden aan te lijnen en op afstand te houden. Over een week of twee kunnen de grijze zeehonden zich prima redden, dan is de dikke vacht verdwenen en kunnen ze zelf gaan jagen.

>>> lees hier over Grijze zeehonden in de Waddenzee

>>> lees hier over de Feugelpôlle op Ameland