LeAm 13 – Herfst

HOLLUM – Lesbos en Ameland beginnen op 1 september 2016 een correspondentie blog. Lees hier de eerste post, waarin onder meer staat hoe dit blog is ontstaan. Deel 12 is op 7 mei 2017 gepubliceerd.

Dag Eleonora,

Het is alweer herfst en een tijdje geleden dat we elkaar via LeAm op de hoogte hebben gehouden. Via andere kanalen hebben we nog wel eens contact en daaruit bleek dat jij in het ziekenhuis hebt gelegen. Met een soortgelijke kwaal als waarmee ik vorig jaar in het zekenhuis lag. Heel veel beterschap gewenst vanaf Ameland. Hopelijk kun je de tijd nemen voor herstel en werken aan je conditie.

In de achter ons liggende maanden is er veel gebeurd. We zagen Lesbos diverse malen in het nieuws en de laatste keer ging een NOS-journalist met een verborgen camera het vluchtelingenkamp Moria in. Er kwamen weinig verheffende beelden naar buiten. Het probleem op Lesbos is nog lang niet opgelost en wordt voorlopig alleen maar groter. Er komen de laatste weken weer meer vluchtelingen bij dan dat er vertrekken. De asielprocedure werkt nog steeds niet naar behoren. Het zal enorm op de gemeenschap van jullie eiland drukken en in ieder geval is het een diepe deuk in het imago van Lesbos, terwijl het eiland zelf er niets aan kan doen.

Ken je trouwens Lolke en Hennie? Ze komen uit Sneek, maar Lolke heeft via zijn moeder Amelands bloed in de aderen. Ze komen regelmatig op Lesbos vakantie vieren en zijn helemaal gek van het eiland. En als ik het goed heb begrepen kennen ze jou ook. Mijn schoonzus is een nicht van Lolke en mijn broer en schoonzus en Lolke en Hennie hebben innig contact. Is dat niet grappig, dat er zo een lijntje ligt tussen Ameland en Lesbos? En er zijn meer lijntjes. Nooit geweten, maar ze liggen er.

Op een van mijn wandelingen kwam ik Wim en Wybe tegen, twee mannen die op Ameland wonen en werkten, inmiddels lekker met pensioen. Zij hebben jouw eiland bezocht en al pratende over die reis, alweer een paar jaar geleden, kwamen we tot de conclusie dat degene die hen heeft rondgeleid de fotografe Eleonora Pouwels moet zijn geweest. Wat zeg je daarvan? De mannen waren er toen de vluchtelingenroute van Turkije naar Lesbos werd ontdekt en de eerste bootjes op jullie kust aankwamen.

Ik wil heel graag nog een keer naar Lesbos toe en het liefst in het voorjaar. Die bloemenexplosie waar jij het over had, lijkt me fantastisch om te zien. Dit jaar hadden we Lesbos in de planning om naar toe te gaan, maar uiteindelijk waren we toch te moe om zo'n lange reis te maken hebben we op het allerlaatst gekozen voor de Provence. Wat in het vat zit verzuurt niet.

Hier is de herfst ingetreden, met af en toe prachtig weer en zachte dagen en dan weer regenbuien en frisse wind. De paddenstoelen schieten uit de grond. In de duinen, bij de overgang naar het strand waar ik altijd zwem, staan een paar joekels met hoeden van wel 20 centimeter doorsnee. In onze tuin dragen de meidoorns bessen, een prachtige combinatie van kleuren, dat meidoorngroen met die donkerrode glimmende bessen.

Ik hoop dat je snel weer helemaal de oude bent en je fototoestel op kunt pakken om je prachtige eiland op de gevoelige plaat te zetten. Wij zien ernaar uit!

Groeten vanaf Ameland

Jeanet de Jong