Ingezonden – Het kan niet op, of toch wel?

HOLLUM – Een ingezonden mededeling, PA plaatst ze van harte om discussie op gang te brengen, verschillende visies op een zaak te laten zien en om zaken helder te krijgen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud van de ingezonden brief ligt bij de afzender. Anonieme en onfatsoenlijke inzendingen worden niet geplaatst.

Het kan niet op. Of toch wel?

Het blijft fascinerend om te zien hoe een college van burgemeester en wethouders en een gemeenteraad op dit fraaie eiland de ene na de andere blunder probleemloos weten te overleven. Zonder in detail te treden een paar “hoogtepunten” van de laatste jaren.

• aanleg verbindingsweg Hollum-Ballum.
• de renovatie van de weg Ballum-Nes.
• de blunders rond de Stelp.
• de dijkverzwaring. Aan een zijde zou de dijk toch toegankelijk blijven?
• het gestuntel rond de renovatie van de veerdam en de jachthaven.
• het tonnen kostende lampenverhaal.

En als – voorlopige? – climax het voetbalveld.

Lopen de tekorten te snel op? Geen probleem, dan verhogen we onder meer de toeristenbelasting. Maar die inkomsten zijn toch voor de  recreatieve voorzieningen voor de tienduizenden die zorgen voor de welvaart op het eiland, vraagt de argeloze leek zich af. Op Ameland niet. Kijk maar eens rond.

• De fietspaden verkeren deels in een deplorabele staat. 
• Overal, behalve bij de nieuwe strandopgangen, verveloze banken. Dat dit onderhoud deels onder Staatsbosbeheer valt, mag niet als excuus worden aangevoerd.
• Sommige niet aangepakte strandovergangen zijn voor veel toeristen nauwelijks meer te nemen door de zandverstuivingen. 
• In Hollum verwjjst een bord nog altijd naar een al jaren geleden verdwenen bankgebouw.
• Het rood en wit van de vuurtoren (graag wel betalen als u naar boven wilt) wordt met de dag valer en vuiler.

Het zijn maar een paar voorbeelden.  

Het college van b. en w. van dit eiland vaart blijkbaar liever heen en weer over het Wad om te netwerken dan eens een kijkje te nemen op het eigen eiland. Maar zij en de raadsleden, die worden geacht het college te controleren, zullen toch ook wel weten dat het vertrouwen, zelfs van de toerist, te voet komt en te paard gaat. Door deze wijze van besturen vraag je bijna om een overkoepelend Waddenbestuur. En dat is nu net het laatste waarop de bewoners van de Ouwe Pôlle zitten te wachten. 

Hans Hoogendijk