Hollum, de tand des tijds

HOLLUM – Precies een jaar geleden schreef Ria Evers – Dokter een gedicht over haar geboortedorp Hollum. Hoe hulsten klompen werden en apeneuten werden  verdrongen door stimorol.

Hollum, de tand des tijds…..

Ooit hulsten bij de achterdeur,
nu ‘’Nikes’’ in de kast.
De ‘’quad’’ staat in de achtertuin
waar ’t paard ooit trok zijn last.

De blauwe koek naast koffiekop
allang van plaats verstoten.
Nu brengt een scooter pizzapunt
‘t “ienpitke” voor immer gesloten

Bewaarschool heeft nu plaatsgemaakt
voor ’t basisonderwijs.
“Tele-leren” doet men nu
Juf ’s kapsel nu rood, i.p.v. grijs.

De oude boom in Burenlaan
werd onlangs nog geveld.
Iepziekte velde deze reus.
Zijn dag was snel geteld.

Ook boeren zie je nu niet meer,
In de wei geen grazend vee.
Boerderij wordt nu door kinderen bevolkt
En schapen…blatend en gedwee.

Vanachter ‘’Badhuus’’ is ’t tentenkamp
naar ‘’Boomhiemke’’ toe gedaan.
En waar toen Opa koeien hield
golft badgast zwaaiend op de baan.

De merklap hangt nu aan de wand,
men heeft computerklas.
e.mailen is nu heel gewoon….
’t Wordt nooit meer als het was.

Het maaltje snijboon uit de tuin
komt nu bij de COOP uit ’t rek.
Geen kind weet nog wat snijbiet is,
ze vinden ’t vreemd en gek.

De apeneuten op de krant
En hoorspel uit de ether
Zijn al lang verruild door ‘’Stimorol’’.
Is ’t vermaak nu beter ?

‘’Kitesurfers’’ dartelen over ’t Wad
En oogsten luidkeels bewondering.
Het lijkt wel of het zondags wandelen
wordt beschouwd als zonderling.

Hooirookje op ’t pas gemaaide land
Verdrongen door de ‘’kuilcondoom’’
Romantiek is ver te zoeken, nu….
Vervlogen is die droom.

De bouwmarkt was ooit melkfabriek
Benzine voedt ander soort wagen.
Nu maakt men er prachtig keramiek
en laat aanhangwagen vrachten dragen.

Omroepend door ’t dorp op de fiets met bel,
Reed vroeger Piet van der Laag.
Nu schalt ‘’ Jan de slager’’ met zijn microfoon
en bepaalt kabelkrant aanbod en vraag.

Met arrenslee reed men langs besneeuwde weg
Met bellentuig rinkelend op ’t paard.
Voor skivakantie vliegt men nu mijlenver
En vervuilt men milieu, onvervaard.

Waar haringvangst inkomst en werkzaamheid bood
Wordt bijstand nu getrokken.
Welvaart werd groot, toerisme werd meer
Kunstmaand brengt brood, niet als weleer.

De driesprong verhuist van centrum naar Noord .
Het leven in ’t dorp lijkt verdwenen.
Met de welvaart verdween ook de knusheid .
Naast oud rees een nieuw dorp, ‘’Legoland’’ is verschenen.
.
‘’Burenplicht’’ ….. ho maar, niemand weet wat dat is.
Bellen werd ‘’Skypen’’ en men m.s.n ’t onderling.
Mailen en s.m.s.’en is al dat men doet
Iedereen loopt rond met zo’n irritant ding.

De vlag, ooit gehesen als speciaal teken
Van trots en van liefde voor ’t eiland.
Nu hangen de vlaggen bij dag en bij nacht
Tot franje verwaaid, ’t is een misstand.

Toch houd ik van Hollum, het dorp van mijn jeugd,
Vlak bij duin en het Wad en de Noordzee.
En waarheen ik ook ga en ’t leven me brengt
Draag ik diep in mijn hart ’t oude dorp met me mee.

© Ria Evers-Dokter
Hollum Ameland
3 februari 2009