Column – Laaiende stilte

Het gebeurde enkele weken geleden. De eerste dag na de brand in Euroborg stonden de kranten vol met verhalen, ooggetuigenverslagen, commentaren en adviezen van deskundigen en kapiteins aan wal. Elk journaal en elke nieuwsrubriek opende met de Euroborg. En daarna? Stilte na de storm, na de brand.

Ameland sponsort FC Groningen en een smet op het blazoen van de FC kan besmettelijk zijn voor wie zich heeft verbonden aan de club. De blazoentjes van de FC waren niet alleen besmet met rook en vuur maar ook met onsmakelijke teksten. Ameland steekt veel geld in de sponsoring en hoopt daar beter van te worden. Ameland is niet de sponsor van voetbalfans die via achterlijke teksten de sfeer op scherp zetten, maar de fans kleven aan FC Groningen, net als de Euroborg en de sponsors. Successen van de FC stralen af op het eiland en via excessen deelt het eiland in de imagoschade. Dat kan nooit de bedoeling van de sponsordeal zijn geweest. De kwestie wordt door Stichting Ameland Promotie met een oorverdovende stilte behandeld.

De stilte na de hel van Groningen staat in contrast met het lawaai dat vlak voor de dodenherdenking door de dorpen schalde. We werden opgeroepen naar de dodenherdenking te gaan op de welbekende toon van onze dorpsomroeper. Het geluid dat door de straten kaatste was ongepast en tenenkrommend gênant. Een dissonant met de stilte van de dodenherdenking, waarvan we allemaal wel weten dat het op 4 mei plaatsvindt. Wie publiekelijk wil gedenken doet dat al jaren. De omroeper valt niets te verwijten. Hij krijgt een opdracht. Het waren de organisatoren van de bijeenkomst die hebben gedacht dat meer beter is. Een bombardement aan oproepen was het gevolg met als klap op de vuurpijl de geluidswagen. Dat kan volgend jaar ingetogener. Niemand wil de dodenherdenking associëren met “Dat mag u niet missen!”

JFdJ