Woordengolven: Gedicht van de maand

De zee heeft op veel mensen een onverklaarbare aantrekkingskracht en is ook voor velen een onuitputtelijke bron van inspiratie. De zee is misschien wel het meest geschilderde onderwerp ter wereld. We vrezen en bewonderen de zee. Er valt dus veel te zeggen over die enorme deinende hoeveelheid water en de eilanden die erin liggen. Dichters proberen dat met hun allermooiste woorden te doen, die wij hier voor jou verzamelen. Deze maand een gedicht van dichter F. Starik.

EILAND

Liefste, soms waait het hier zo hard
 -aflandige wind noemt men dat
dat de branding rimpelloos uitdooft
nog voor ze het strand bereikt.

U en ik gelijk, liefste.
Wij geloven in onze aanwezigheid,
onze betekenis, iets dat voor ons waait.
Liefste, waarom zwijgen wij?

Op andere, windstille dagen
schuimt wie weet welke natuurkracht
de golven juist hoog op, nergens voor nodig,
liefste, praten we ons leeg.

Niemand van ons kan zeggen wat hij veroorzaakt,
waarom en wanneer en of niet. Wat we zien
zijn gevolgen, nooit oorzaak, liefste, hoe hard
we ons best doen, altijd en sindsdien.

F. Starik Uit: Door.
Nieuw Amsterdam Uitgevers, 2013