Met je eigen paard op vakantie naar Ameland

Henriëtte heeft haar hart lang geleden verloren aan Ameland. De van oorsprong Groningse bracht in de jaren ‘70 en ‘80 veel tijd door op het eiland, waar het ponyrijden haar met de paplepel werd ingegoten. Na een lange periode niet op Ameland te zijn geweest, keerde ze terug, ditmaal met haar man en drie kinderen. Haar dochter, een ervaren ruiter met een wedstrijdpaard, wilde er graag rijden. Het gezin begon met het huren van Friese paarden op het eiland, maar al snel werd besloten om een eigen Fries paard aan te schaffen. Zo kwam, inmiddels twaalf à dertien jaar geleden, Wieke in hun leven: een braaf paard dat perfect mee kan op de vakanties.

Een hele volksverhuizing

Wanneer Henriëtte naar Ameland gaat, gaat Wieke vrijwel altijd mee. ‘Het is echt een volksverhuizing,’ zegt ze lachend. ‘De auto zit vol met spullen voor onszelf, de honden en natuurlijk het paard. We nemen alles mee, want als we gaan, blijven we voor langere tijd
Nu Wieke inmiddels 18 jaar oud is, wordt er wel minder gereden. ‘Ze wordt ouder, dus ik laat haar vaker in de wei staan, maar als ik op Ameland ben en ze is er niet, dan baal ik toch altijd.’

Het grote verschil tussen een huurpaard en je eigen paard

Waarom kiest Henriëtte ervoor om haar eigen paard mee te nemen in plaats van een huurpaard te rijden? ‘Het is een wereld van verschil,’ legt ze uit. ‘Met een huurpaard ben je gebonden aan vaste tijden en routes. Vaak sjokken de paarden rustig voort, want zij lopen een routine rondje. En voor je het weet is de rit voorbij. Maar met je eigen paard heb je alle vrijheid. Je kent je paard van haver tot gort en kunt rijden wanneer je maar wilt.’

De overtocht met de boot

Het meenemen van een paard naar Ameland is niet direct een eenvoudige opgave. ‘Alles begint met het inpakken en laden van de trailer,’ vertelt Henriëtte. ‘We vertrekken ruim op tijd, want de boot wacht niet. In Holwerd moeten we even wachten voordat we aan boord kunnen. Wieke is inmiddels gewend aan de bootreis en krijgt een plekje onder de kap, waar ze beschut staat. Sommige paarden vinden het lawaai en de schommelende bewegingen eng, maar gelukkig heeft Wieke daar geen last van.’

Vrijheid en natuur

Eenmaal op het eiland geniet Henriëtte volop van de ritten over het strand. ‘In de zomer is het heerlijk om relaxed langs de kust te rijden, de vogels te zien en misschien zelfs een zeehond te spotten. Thuis rijden is ook prachtig, maar daar is het veel drukker en tegenwoordig moet je ook alert zijn op wolven. Op Ameland ervaar je echte vrijheid.’
Hoewel het eiland drukker is geworden, blijft het voor haar een favoriete plek. ‘We gaan over de hele wereld op vakantie, maar niets is mooier dan Ameland. Als ik te lang niet op op Ameland ben geweest, roept het eiland me. Ik móet er gewoon heen.’

Favoriete routes en seizoenen

Henriëtte rijdt het liefst richting paal 17 of verder voorbij Nes. ‘Ik ken het strand daar goed. Er zitten soms verraderlijke gaten en blubberzand, dus je moet weten waar je rijdt.’ Qua seizoen maakt het haar niet zoveel uit. ‘Van april tot november kan ik altijd terecht. Wieke kan ik stallen bij verschillende kennissen. In de winter en het vroege voorjaar moet ik soms een andere stal regelen, maar dat is geen probleem. Koud weer of regen houdt me niet tegen. Het eiland heeft in elk seizoen z’n charme.’

Tips voor wie met een paard naar Ameland wil

Voor wie overweegt om met een eigen paard naar Ameland te gaan, heeft Henriëtte enkele adviezen. ‘Je paard moet geschikt zijn voor zo’n avontuur. Het moet een ontspannen paard zijn, niet te schrikachtig. Het witte zand, de branding en de harde wind kunnen sommige paarden afschrikken. Je paard moet ook wel wat gewend zijn. Een paard dat alleen maar in de bak heeft gereden kun je beter niet ineens mee nemen op vakantie. Daarnaast moet je zelf goed kunnen rijden. Als je zelf ook nog nooit ergens anders hebt gereden dan thuis, probeer dan eerst een rit op een huurpaard bij een stalhouderij op Ameland zodat je weet wat je kunt verwachten en hoe het is om op het strand te rijden.’
Daarnaast is voorbereiding essentieel. ‘Je moet je uitrusting goed op orde hebben en ervoor zorgen dat je paard naar de hoefsmid is geweest. Op Ameland heb je dat niet zomaar geregeld. En houd je aan de regels: er zijn ruiterpaden en in het hoogseizoen mag je niet zomaar overal rijden.’

Wat vindt paard Wieke zelf van deze vakanties? ‘Ze vindt het prachtig,’ zegt Henriëtte met een glimlach. ‘Als we aankomen, hinnikt ze meteen naar haar oude vriendjes van vorige keren. Dat vergeten ze niet. En als Wieke blij is, ben ik dat ook.’
Een rit langs de branding, een pauze bij een strandtent voor een patatje of visje, en dan weer verder – dat is voor Henriëtte de ultieme vakantie. ‘Het is een hele onderneming om haar mee te nemen, maar zodra ik op Ameland ben, weet ik weer waarom ik het doe.’