De Anekdotejager 22

Henk Ruijgh (70) kwam in 1945 voor het eerst op Ameland. Zijn vader is Amelander van geboorte en opgegroeid bij de vuurtoren waar grootvader Ruijgh vuurtorenwachter was. Henk Ruijgh woont in Bergum en heeft vanwege zijn werk twee jaar op het eiland gewoond. Hij komt er nog regelmatig. Ruijgh is de anekdotejager van De digitale Krant van Ameland. Lees hier de vorige Anekdotejager.
Ruijgh had de pen even neergelegd en een pauze ingelast. De oud-Amelander heeft de pen nu weer opgepakt. Vele anekdotes zullen volgen.

Vakantie op Ameland 1975 (22)
Henk Ruijgh

Nu eens geen wonen op Ameland maar vakantie op Ameland.

Op zeventien januari 1974 zijn we van Ameland naar Bergum verhuisd. Die winter hebben we voor het zomerseizoen 1975 bungalow De Las gehuurd in Buren.

We keken er allemaal naar uit. De auto was gereserveerd bij Wagenborg en het wachten was op de zomervakantie. Een mooi vooruitzicht.

Na de lange wintermaanden was het eindelijk zover. Onze dochter Johanna en onze zoon Hendrik Piet waren dagen voor het vertrek al bezig hun tas in te pakken. Het was toen al een feest, hoe zal dat op Ameland gaan?

Het laat zich gemakkelijk raden. De feestvreugde werd door ons nog iets opgevoerd omdat ze mee mochten helpen de bagage in de auto te laden.

Op de dag van vertrek hoefden we de jeugd ‘s morgens niet wakker te maken. Ze stonden al vroeg bij ons bed. Onze vakantie was begonnen. De Trabant was vol geladen inclusief onze hond, een Welsh Springerspaniel (gekocht bij dhr.Timmer toen jachtopziener op Ameland). Zo gingen we richting Holwerd.

De bootreis van vijf en veertig minuten was voor de jeugd eigenlijk te lang. Mijn vrouw en ik haalden herinneringen op. Hoe vaak zouden we deze overtocht al hebben gemaakt en met hoeveel verschillende boten?

Op Ameland gingen we naar de familie Kooiker op de Pastoor Scholtenweg voor een kopje koffie. We werden als vanouds hartelijk ontvangen.

Na de laatste nieuwtjes te hebben uitgewisseld gingen we richting De Las.

Ondanks dat we niet op de Strandweg in Buren bivakkeerden waren we toch blij weer op Ameland te zijn. We dachten er maar niet over na dat we over veertien dagen weer weg moesten. We genoten van deze vakantie.

Toen de auto was leeggehaald en de boodschappen waren gehaald moesten we toch eerst het strand even zien. En tegen melkerstijd waren we bij het land waar Jan zijn koeien liepen. Het was voor mij geen zoeken want ik wist waar Jan zijn land lag. Na het melken gingen we mee naar de boerderij en daar hebben we lange tijd met Jan en Jan zijn vader, Anne, gesproken. Natuurlijk ging het weer over de tijd dat we daar woonden. Het was of we nooit waren weggeweest, maar toen we richting De Las reden en met een schuin oog naar ‘ons huis’ keken, zaten er vreemden in de kamer. We werden weer even met de neus op de feiten gedrukt.

’s Avonds, toen de kinderen in bed lagen, hebben mijn vrouw en ik nog lange tijd zitten praten – met het ruisen van de branding op de achtergrond – en we voelden ons weer helemaal thuis. Gelukkig dat er nog 13 dagen volgden.