Column – Hinnen

HOLLUM – De twaalfde column van 2020 gaat over huis, tuin en kippen en het al dan niet plaatsen van een hek.

Hinnen

Het huisje aan de Westerlaan is om en nabij klaar. Het dak moet nog even geoptimaliseerd, de buitenmuur moet nog aangestreken en geschilderd en binnen moeten nog wat kleinigheidjes zoals een deurpost hier en daar en een deurtje of wat. Apeneuten, vergeleken bij de route die afgelopen is jaar is afgelegd om het zover te krijgen als het nu is. Dan is daar nog de tuin. Zeg maar gerust tuintje, want het is klein. En toch staat er al van alles in. “Zet je er ook een hekje voor?” vraag zus G keer op keer. Zij ziet dat wel zitten, een hek, maar ik ben er nog niet over uit. Een kleine tuin omheinen betekent dat het nog kleiner wordt, dus ik laat het nog even open. Een tuin zonder hek betekent toch ook niet dat je er maar zo je auto neer kan zetten, of je hondje kunt laten schijten? Iedereen snapt dat. Iedereen, behalve de kippen. Die hebben hun eigen agenda.

Kippen die om het huis scharrelen zijn reuze gezellig, maar ik heb geen kippen. En toch lopen ze in de tuin. Ze doen zich tegoed aan de vruchtjes van de kosjes, de Oostindische kers, en geef ze eens ongelijk. Die zijn zelfs voor mensen verrukkelijk; het zijn net kappertjes. Al hoe gezellig de diertjes ook zijn, ze maken een woestenij van het achtertuintje. Grote kuilen zwarte aarde blijven achter en mijn zorgvuldig gedrapeerde mos voor het mostuintje ligt compleet overhoop.

“Hè jou ok kiepen, buurfrou?” vraag ik aan buurvrouw A die net op de fiets stapt voor een rondje. “Hinnen? Nee, wij hè gien hinnen meer.” Natuurlijk, het zijn ‘hinnen’ en geen ‘kiepen’, en zo tuin ik in de vernederlandsing van het dialect. Nu ben ik, wat dit woord betreft, weer even op scherp gezet. In mijn familie is niemand meer die het in z’n hoofd haalt om ‘wakker’ te zeggen. Dat woord ‘waken’ is er de laatste jaren stevig ingeramd, net als het ‘Feul heil in segen!’ in plaats van ‘Gelukkig Nieuwjaar.’ En zo heeft elke familie zijn stokpaardje. De stokken van de scharrelaars in mijn achtertuintje blijken een paar huizen verder te hangen. Buurman H heeft de hinnen voor het avond wordt weer achter het gaas. G, ik ga serieus nadenken over een hekje, hoor!

Jeanet de Jong