Column – Vaandeldrager

HOLLUM – De achttiende column van 2022 heeft als titel ‘Vaandeldrager’. Lees hem op de website van PA. Elk weekend verschijnt een nieuwe. De zeventiende van 2022, 'Regen', is via deze link te lezen.

Vaandeldrager

Het Fries Museum heeft een paar prachtige tentoonstellingen in huis. Allereerst is daar À la campagne: het Franse licht van Maris tot Monet. Hij is tot en met 17 juli in Leeuwarden te zien en het is een ‘moeten zien’ voor een ieder die ook maar iets met Monet, Cézanne, Van Gogh, Maris, Weissenbruch en andere impressionistische meesters heeft. Hoe vaak kun je zoiets zien in Leeuwarden? Doorgaans moet je daar voor naar Amsterdam of Parijs. Niks mis met een tripje naar een van die steden, overigens, maar Leeuwarden doen wij vanaf Ameland toch net iets eerder aan. Met een lunchje in Het Wapen van Leeuwarden en daarna een loopje door het wandelende bos is dat een Uitstapje met een grote U.

De Vaandeldrager van Rembrandt hangt er ook, in een andere zaal, want deze Van Rijn is een apart verhaal. Het schilderij werd onlangs aangeschaft door het Rijk. De Staat telde er 150 miljoen voor uit en Vereniging Rembrandt en het Rijksmuseum droegen samen nog 25 miljoen euro bij. Hij stuk van 175 miljoen is deze maand nog in het Fries Museum te aanschouwen. Daarna maakt De Vaandeldrager een tournee door het land, te beginnen bij het Centraal Museum in Utrecht.

Het is een heel bedrag, dat werd uitgegeven in coronatijd, in een periode waarin de cultuursector volledig op z’n gat lag. Een deel van het Kabinet wilde dat er ook 150 miljoen werd uitgetrokken voor die sector, maar dat voorstel haalde geen meerderheid.

Als je voor het schilderij staat heb je geen idee van die waarde in euro’s. Althans, ik heb dat niet. Een echtpaar, dat ongetwijfeld het hele leven hard heeft gewerkt, het financieel allemaal net redde en precies genoeg overhield voor een Museumjaarkaart, schuifelt voor mij het zaaltje in en gaat breed voor het glas staan. De Vaandeldrager zit net als de Mona Lisa achter glas. “Is dit nou dat dure ding?” vraagt de iets gekromde man mopperend aan zijn kwieke en de moed erin houdende vrouw. Zij geeft hem wijselijk geen antwoord. Ze kwamen om De Vaandeldrager te zien en die zien ze nu. De man maalt niet om kunst uit de Gouden Eeuw en becommentarieert de 17e eeuwse volkskunst in de Hindelooper kamer al even enthousiast als de Rembrandt. “Lijkt me maar een benauwde bedoening,” moppert hij verder.

De Vaandeldrager, hij is prachtig. Wie iets met impressionisten heeft kan vast ook het licht van Rembrandt waarderen. Ga hem zien. Hij hangt hier om de hoek.

Jeanet de Jong

jeanet.de.jong@knid.nl