Amelander Kunstenaar Trees Beijaard: ‘Die Friese paarden zitten in mijn hart’

Ameland oefent een bijzondere aantrekkingskracht uit op mensen. Dat het eiland veel kunstenaars trekt is dan ook niet zo gek. De kenmerkende geur van het Wad, de uitgestrekte stranden waar je verstilling kunt vinden, de lichtinval op het water en de afwisselende natuurgebieden zijn een bron van inspiratie. De Amelander Kunstenaars leggen de magie van het eiland vast in schilderijen, sculpturen en fotografie.

De komende periode gaan we met verschillende Amelander kunstenaars in gesprek. De derde kunstenaar die we spreken in deze reeks is Trees Beijaard (60). 

‘Ik ben geboren op Ameland en heb tot mijn achttiende op de Kooiplaats gewoond. Daarna ben ik in Buren gaan wonen en daar woon ik nog altijd. Ik run een baby- en kinderkleding boetiek en daarnaast ben ik veel bezig met onze paarden en huisdieren.
Als kind was ik veel aan het tekenen. Maar naarmate ik ouder werd, kreeg ik het druk met ons gezin met vier kinderen en het eigen bedrijf. Het paardrijden is ook een tijdrovende hobby. Dan schilderde en knutselde ik soms ’s avonds nog wel eens wat. Maar ik was er niet heel serieus mee bezig. Ik dacht altijd: mijn tijd komt nog wel.
Toen de kinderen groter werden heb ik allemaal nieuwe schilderspulletjes aangeschaft en werd het ineens wel een serieuze bezigheid.’

Een stilleven is mij veel te stil

‘Als het mooi weer is, zoals nu, dan is het wat lastiger want dan ben ik veel buiten te vinden. Maar ik schilder het hele jaar door wel. In de winter ben ik helemaal verslaafd. Dan werk ik het liefst elke avond bij de daglichtlamp aan een schilderij. Het is heerlijk om er dan echt voor te gaan zitten.  Door het veel te doen, word je er steeds handiger in en leer je beter wat de verf doet. In de corona periode heb ik ook een online cursus portretschilderen gevolgd, die was heel leerzaam en heeft mij nog beter doen kijken. Ieder beetje les of elke cursus ontwikkel je je toch weer.
Het liefst schilder ik paarden. Dat blijft toch mijn favoriete thema. Al heb ik ook een tijdje geen paarden geschilderd, nadat mijn paard overleden was. Maar nu is het weer helemaal terug.
Meestal schilder ik Friezen, want die heb ik zelf. Die Friese paarden zitten in mijn hart. Ik vind ze prachtig, niet alleen om te zien, maar ook qua karakter. Ons leven draait ook veel om de paarden. Telkens als ik een paard geschilderd heb wil ik het volgende schilderij nog mooier maken.
Ik daag mezelf wel uit om ook andere dingen te schilderen. Dat zijn dan vrijwel altijd onderwerpen die gerelateerd zijn aan het eiland: de Noordzee, dauwdruppels in het paardenhaar, of andere dieren zoals hazen. Als je met dieren omgaat, dan weet je hoe bijzonder ze zijn. En ook portret schilderen doe ik graag. Ik ben niet iemand die snel een stilleven zal schilderen, dat is me veel te stil.’

Van kijken kun je veel leren

‘Als ik aan een schilderij ga beginnen is het belangrijk dat ik een goed plan heb. Eerst kies ik een onderwerp, en dan ga ik in mijn eigen foto’s zoeken of ik iets geschikts heb. Dan weet ik wat ik wil maken en maak eerst een tekening. Wanneer ik eenmaal een idee heb, wil ik ook zo snel mogelijk gaan schilderen. Dan word ik heel onrustig, dus die tekening zet ik er met wat hulpmiddelen snel op.
Vervolgens maak ik de onderschildering en ga ik het onderwerp uitwerken. Eerst doe ik een dun laagje olieverf, verdund met terpentijn en daarna schilder ik het dik erop. In onze L-vormige woonkamer heb ik een eigen plekje in de hoek waar ik alles lekker kan laten liggen, zodat ik op ieder gewenst moment weer kan beginnen.
Soms is het heel frustrerend als ik nog geen onderwerp heb. Dan zit ik een hele avond te zoeken en baal ik dat er weer een avond voorbij is en ik nog geen kwast heb aangeraakt. Ik heb een goede camera gekocht zodat ik foto’s kan maken die ik makkelijk kan uitvergroten.
Je hebt haarscherpe details nodig als je een realistisch schilderij wilt maken. Ik gebruik ook wel eens stukjes uit mijn foto’s voor mijn schilderij. Bijvoorbeeld als ik een foto van een paard heb, maar het oog is onscherp, dan zoek ik naar een scherpe foto van een oog in een soortgelijke stand en pas dat toe, zo blijft het toch mijn eigen. Ook mijn foto’s van de Noordzee zijn belangrijk voor mij, ik zoek dan bijvoorbeeld een interessante golf uit voor een zeegezicht.
Je kunt ook veel leren op het internet vooral wanneer je veel leest en op YouTube video’s opzoekt. Als je geen opleiding hebt gedaan, mis je bepaalde basiskennis. Als je net begint met schilderen weet je bijvoorbeeld niet dat je meestal geen zwarte verf gebruikt, maar dat je zwart veel mooier kunt maken door bepaalde kleuren met elkaar te mengen. Ik mag ook graag naar kunst van anderen kijken tijdens de Kunstmaand in november. Van kijken kun je veel leren.’

Er is altijd wel een paard

‘Bij de Amelander Kunstenaars regel ik de locatie [een paar jaar geleden hadden we nog meerdere locaties tijdens de kunstmaand] en onderhoud ik het contact met de eigenaren van de kampeerboerderij, Ritskemooi aan de kooiweg in Buren waar we exposeren tijdens de Kunstmaand. Ik houd mij dan ook bezig met de inrichting en zorg met hulp van iedereen dat alles op rolletjes loopt. De Amelander Kunstenaars is een grote groep veelzijdige mensen, waarvan sommigen heel daadkrachtig zijn. We doen het uiteindelijk als groep, maar je hebt toch mensen nodig die het regelen en knopen doorhakken. Iedereen heeft daar weer andere taken in: Gonneke doet bijvoorbeeld veel administratieve zaken en Val regelt alles wat met de website te maken heeft. Het is perfect dat wij op deze manier als groep op het eiland kunnen exposeren.
De inspiratie voor mijn werk haal ik uit de natuur om mij heen, op het eiland. Meestal ben ik daarvoor aan de oostkant van het eiland te vinden. Dan schilder ik bijvoorbeeld de scholeksters aan de wadkant. En als ik geen onderwerp kan vinden is er altijd wel een paard.’

Toekomstdromen

‘Ik vind het mooi als je mensen blij kunt maken met je schilderijen. Of dat je een dierbare herinnering voor ze kunt vastleggen. Zo heb ik een tijdje geleden ook paarden in opdracht geschilderd.
Wat ik altijd geweldig vind is wanneer kinderen een van mijn schilderijtjes zo mooi vinden dat ze het graag willen hebben. Een groter compliment kan ik eigenlijk niet krijgen. Dan ben ik bijna geneigd om ze gratis weg te geven.
Zelf heb ik ook schilderijen in huis die echt betekenis voor mij hebben. Ik maak ook mezelf blij met mijn schilderijen, vooral omdat het ook mijn eigen dieren zijn. De paarden zullen dan ook een geliefd onderwerp blijven. Wel probeer ik mezelf uit te dagen door te proberen een eigen stijl te ontwikkelen, maar dat is best nog wel moeilijk.
In de toekomst zou ik nog wel graag eens op de hengstenkeuring in WTC Expo willen exposeren met hele mooie schilderijen van mijn paarden. Die ambitie heb ik nu nog niet, want dan moet ik me nog veel meer ontwikkelen. Misschien over twintig jaar, als ik dan heel veel tijd over heb om een serie van twintig schilderijen te maken. Maar eerst ben ik met mijn schilderijen te vinden tijdens de expositie Zomer Vol Kunst in Nes.’

De volgende expositie van de Amelander Kunstenaars staat gepland van 1 juli tot en met medio oktober, wanneer het Amelander Cultuurmuseum aan het kerkplein in Nes weer open gaat voor bezoekers. Ook tijdens deze expositie zijn er kunstenaars aanwezig om te vertellen over hun werk. 

www.amelanderkunstenaars.nl