Amelander Kunstenaar Margy Boelens: ‘Ik wil gewoon dingen maken die ik mooi vind’

Ameland oefent een bijzondere aantrekkingskracht uit op mensen. Dat het eiland veel kunstenaars trekt is dan ook niet zo gek. De kenmerkende geur van het Wad, de uitgestrekte stranden waar je verstilling kunt vinden, de lichtinval op het water en de afwisselende natuurgebieden zijn een bron van inspiratie. De Amelander Kunstenaars leggen de magie van het eiland vast in schilderijen, sculpturen en fotografie.

De komende periode gaan we met verschillende Amelander kunstenaars in gesprek. De vierde en laatste kunstenaar die we spreken in deze reeks is Margy Boelens(80). 

‘Ik ben een rasechte Amelander. Ik ben in Nes geboren en woon inmiddels alweer een kwart eeuw in Buren. Daarvoor ging ik aan de wal op school en woonde ik dertig jaar in Akersloot met mijn man en kinderen. Ik wist altijd dat ik weer terug zou gaan naar Ameland als de kinderen groot waren.
Op de lagere school vond ik het al heel leuk om te tekenen. Ik heb het ook zo lang ik me kan herinneren gedaan. Toen ik kinderen kreeg had ik het te druk om te tekenen, maar later heb ik dat weer opgepakt. In Akersloot begonnen we een tekenclubje met drie man, dat uiteindelijk uitgroeide tot een fanatieke club van vijfentwintig mensen. Met mijn tekeningen heb ik toen ook wel exposities gehad in Amsterdam en in Castricum. Toen ik weer op Ameland kwam wonen miste ik mijn tekenclub en daarom heb ik mij aangesloten bij de Amelander Kunstenaars.’

Avond lucht – Margy

Het tekenen werkt ontspannend

‘Ik werk met aquarel- en olieverf en ik maak graag pentekeningen. Het tekenen werkt voor mij heel ontspannend. Toen wij op Ameland kwamen wonen ben ik door mijn man erg verwend. Hij ging koken en regelde de boodschappen terwijl ik in mijn atelier ging schilderen. Mijn man heeft nu wat meer zorg nodig waardoor er wat minder tijd voor het schilderen is, maar ik mag het nog steeds graag doen en ik doe ook altijd mee met de Kunstmaand en straks met de expositie in het cultuurkerkje. Met het mooie weer mag ik ook graag in de tuin wroeten, maar vooral met naar weer ga ik graag naar mijn atelier.
Ook komen we in de wintermaanden elke donderdagmiddag bij elkaar om te schilderen en tekenen in De Toel, het verenigingsgebouw in Nes. Daar maak ik meestal ook mijn pentekeningen.’

Monnikenwerk

‘Het strand, daar geef ik niet zoveel om. Maar ik ben gek van het wad. Het wad leeft. Het verandert steeds met hoog en laag water. En de luchten erboven, de schittering in het water. Daar kan ik enorm van genieten. Ik ben echt een natuurmens en ik vind het heerlijk om ergens te gaan zitten en naar de vogels te luisteren. Die natuur inspireert mij ook en komt dan weer terug in mijn werk.
Zo maakte ik verschillende schilderijen van het wad en van bomen of een heel veld kleine klaproosjes, maar ook een pentekening van een spreeuwendans. Daar staan duizenden vogeltjes op. Dat vind ik heerlijk om te doen. Uren zit je daar aan. Ook de ganzen vind ik geweldig. De rotganzen en de kolganzen die dan met zijn allen tegelijk opvliegen, dat is zo’n mooi gezicht. Daar maak ik nu een pentekening van. Soms maak je dan per ongeluk een vlek, en dan begin ik weer opnieuw. Het is echt monnikenwerk.’

Margy’s Spreeuwendans

Je moet het willen zien

‘Mijn kunst komt meestal voort uit iets wat ik zie. Ik fiets veel en dan valt mij iets op, zoals een eenzaam boompje in de winter. Dat zie ik staan, en dan denk ik: och, dat boompje. Zo zielig alleen. Die ga ik tekenen.
En zo zie ik meer dingen die ik gewoon mooi vind. Je moet het willen zien, denk ik, de schoonheid in dingen. Ik maak er dan een foto van of een vlugge schets. Het waait hier altijd, dus ter plekke werken is niet zo handig. Ik heb heel wat foto’s van mooie dingen die ik ooit misschien nog eens ga schilderen. Het eenzame boompje verkocht snel.
Maar de verkoop kan mij niet zoveel schelen. Ik wil gewoon de dingen die ik mooi vind op papier zetten. Ik hoef ook niet alles te bewaren, al zijn er wel schilderijen en tekeningen die ik niet kwijt wil. Die hang ik in ons huis. Zo heb ik een schilderij dat ik maakte na een miezerige, trieste dag bij Wijk aan zee. Boven op een heuvel scheen in de namiddag heel even één zonnestraal. Die heb ik vastgelegd, die zonnestraal over het water heen en verder alles eromheen helemaal donker. Die blijft.
Soms exposeer ik een schilderij tijdens de kunstmaand, dat ik eigenlijk niet kwijt wil. Dan maak ik ‘m heel duur.’

Het eenzame boompje dat Margy tekende

‘Ik heb nooit les gehad, al kwam er in Akersloot wel af en toe een docent langs. Dan konden we eigen werk meenemen en gaf de docent aanwijzingen. Daar heb ik wel veel van geleerd. Ook heeft een docent die langs kwam ons wel gestimuleerd om niet vast te blijven zitten op één punt, maar ook andere dingen te doen. Die nam dan bijvoorbeeld een naaktmodel mee en gaf ons aanwijzingen bij het tekenen. Het is net als bij muziekles: als je niet oefent, dan werkt het op den duur niet. Door het te doen ontwikkel je jezelf. Je moet elke dag aan de slag en dan zie je vooruitgang. We gaan ook nog steeds regelmatig naar exposities om te kijken. Dan kun je goed zien hoe een ander het doet. Door naar andermans kunst te kijken en erover te praten met de kunstenaar leer je ontzettend veel.’

Ik geniet ervan als anderen het mooi vinden

‘Ik ben tachtig jaar, ik hoef niet meer zo nodig veel te exposeren op allerlei plekken. Het wordt ook wel wat moeilijker voor mij. Gonneke en Trees hebben er avonden werk van. Dat lukt voor mij niet meer, want ik kan niet zo lang van huis weg. Ik wil nog wel graag meedoen aan de exposities van de Amelander Kunstenaars. Het suppoosten vind ik ook erg leuk om te doen. Mensen vragen je van alles en nog wat en omdat we allemaal elkaars werk goed kennen, kunnen we daar goed over vertellen.
Voorheen werd er nog wel eens wat neergekeken op de amateurkunstenaars van het eiland, tussen de “grote kunstenaars”, maar inmiddels is wel duidelijk dat er veel mensen tijdens de Amelander Kunstmaand speciaal komen voor de Amelander kunst. Wij verkopen namelijk het meest. Het mooie van kunst vind ik, dat iedereen weer iets anders mooi vindt. Soms zie ik een schilderij dat niet klopt, maar toch vind ik het mooi. Niet iedereen hoeft mijn werk mooi te vinden en of er wat verkocht wordt kan me niet schelen, maar ik geniet er wel van als anderen er van genieten.’

De volgende expositie van de Amelander Kunstenaars staat gepland van 1 juli tot en met medio oktober, wanneer Het Amelander Cultuurmuseum aan het kerkplein in Nes weer open gaat voor bezoekers. Ook tijdens deze expositie zijn er kunstenaars aanwezig om te vertellen over hun werk. 

www.amelanderkunstenaars.nl

Persbureau Ameland
Persbureau Ameland

Persbureau Ameland brengt alle actualiteiten om en rondom Ameland. Daarnaast verschijnen er verschillende reportages over de vele bewoners die het eiland rijk is. Zelf een goede tip? Mail deze naar info@persbureau-ameland.nl.

Artikelen: 1255

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *