Ameland neemt afscheid van een grieboer

BALLUM – Hij is er een van de grieboer: Jan Brouwer. Donderdag 16 april overleed deze grote man, de boer, hotelier, jager, visser, fokker van honden en paarden, kievitseizoeker en nazorger, natuurliefhebber en levensgenieter op de leeftijd van 82 jaar. Samen met zijn vrouw Annie had hij jarenlang hotelbedrijf Bos en Duinzicht aan de Strandweg in Nes. Ook nadat zij zich uit het bedrijf hadden teruggetrokken kwam Jan er nog regelmatig om contact te houden met de oude gasten. “De klanten zijn met ons oud geworden,” zei hij daarover in 2010 in het interview dat de basis werd voor een hoofdstuk in het boek Boeren op Ameland.

Jan van de grie was geen man die vond dat vroeger alles mooier en beter was. “Je hoeft bij mij niet aan te komen met die goeie ouwe tijd. We werkten van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat.”

Drieëntwintig jaar geleden verhuisden Jan en Annie naar de Ballumer polder, naar de grie. Terug naar de plek waar hij als jongen met zijn familie woonde. Toen leerde hij zijn Annie de gedragingen van kieviten lezen en het zoeken naar kievitseieren. “Nu we hier wonen moet je het leren,” zei hij tegen haar. Daarna zetten ze zich samen in voor het weidevogelbeheer.

Ze waren een van de eersten van het eiland met een computer. Dat was in hun hoteltijd, maar op de grie hoefde Jan geen digitale verbinding. Hij keek, luisterde, voelde en rook en wist dan wat voor vlees hij in de kuip had. Zo keurde hij samen met Annie de hengst die ze wilden gebruiken voor het dekken van hun merrie. Op die manier staan ze aan de wieg van diverse goede en succesvolle paarden met predicaten en sterren.

Een van zijn grote liefhebberijen, naast het fokken van Engelse springers, was het jagen. Niet om het schieten op zich maar voor de pan. Hij hield van wild en genoot van een konijntje of eend. Vissen deed hij op het wad of aan de Noordzeekant en paling haalde hij met fuiken uit de Oosterweidesloot. Totdat daar een verbod op kwam.

Jan had ook zijn eigen gedachten over het beheer van zijn land. Dat is geen biljartlaken met één soort gras, het is een land dat holt en bolt met hier en daar een greppel. Hij wilde geen grote machines om de oppervlakte te egaliseren en koesterde de oude zode die volgens hem veel beter afwatert dan het bewerkte land.

Jan Brouwer, een man die alles uit het leven haalde, is niet meer en is onvergetelijk tegelijk.

Gebaseerd op: Boeren op Ameland