Galerie Philadelphia viert tweede lustrum

NES – Galerie Philadelphia – the Jewel bestaat tien jaar. Dat werd gevierd met een feestelijke opening van een jubileumtentoonstelling en een openingswoord die liefdevol èn niet voor de poes was.

“Het culturele leven is vol gevaren en niet gemakkelijk.” Dat zijn woorden van schrijver Willem Frederik Hermans die zaterdagmiddag werden geciteerd door Pim van Klink tijdens de bijeenkomst in Galerie Philadelphia – the Jewel in Nes. De galerie van Esther Nagtegael bestaat tien jaar en dat is een feestje waard. Kunsteconoom Van Klink opende de tentoonstelling “10” in de galerie aan de Rixt van Doniastraat 2. Esther Nagtegael liep met zichtbaar plezier tussen al die mensen die waren gekomen om met haar dit lustrum te vieren.

Jubileumtentoonstelling

Het leven van een kunstenaar is niet gemakkelijk, omdat het niet meevalt een inkomen te vergaren uit kunst. Galeriehoudster en edelsmid Esther Nagtegael heeft zich niet laten leiden door inkomensprikkels maar door passie en daarmee houdt ze haar vitrines vol met zelf ontworpen en gesmede sieraden en kunstobjecten. Tevens nodigt ze kunstenaars uit binnen- en buitenland uit om in haar galerie te exposeren. Voor haar jubileumtentoonstelling “10” brachten zestien kunstenaars uit Nederland, China, Denemarken, België en Wales hun schilderijen, beelden, colliers, zilveren objecten, prenten en tekeningen naar Ameland. De veelzijdige expositie is tot eind van deze zomer in het centrum van Nes te zien.

Voormalig gemeentehuis

Van Klink schetst de ontwikkeling van de galerie in het voormalige gemeentehuis van Ameland als een “buitengewoon avontuurlijk pad”. Hij sneert daarbij naar het gemeentebestuur. In iedere fatsoenlijke gemeente zou de burgemeester of op z’n minst een wethouder vooraan staan om een galerie als Philadelphia lof toe te zwaaien. “Zo niet in de gemeente Ameland.” De gemeente is niet trots op Nagtegael en haar internationaal gerespecteerde werk, maar legde juist een mijnenenveld “om het haar zo lastig mogelijk te maken.” Het begon elf jaar geleden al, met de overhandiging van de sleutels, schetst Van Klink. Het pand was niet bewoonbaar en zeker niet geschikt om kunst in te hangen.

Driefrontenoorlog

In een jaar tijd paste Nagtegael met hulp van vrienden en familie het pand aan en opende tien jaar geleden haar galerie. Na vijf jaar eindigde het eerste huurcontract en de gemeente wilde niet verlengen. Er moesten advocaten aan te pas komen om het pand voor de galerie te behouden. In 2014 werd de strijd herhaald toen de gemeente bepaalde het pand voor een eigen project nodig te hebben. “Er werd op drie fronten oorlog gevoerd,” stelt Van Klink, die in 2015 nog een petitie om de galerie voor het dorp te behouden, met handtekeningen van ondernemers in Nes, naar het gemeentehuis bracht. “Burcht Ballum”, noemt hij het administratieve centrum van Ameland.

Prestatie

De driefrontenoorlog werd gevoerd met het plan Waddencampus (Van Klink: “Een fictief plan waar we sindsdien niets meer van hebben gehoord”), een geruchtencampagne waar je je nauwelijks tegen teweer kunt stellen en een uitputtingsslag in de vorm van een kostbare juridische procedure. Esther Nagtegael heeft een prestatie geleverd die diep respect verdient, zegt de kunsteconoom vanaf zijn spreekgestoelte in een volle galerie met familie, vrienden, kunstenaars en belangstellenden van het eiland.

Op naar de volgende tien jaar

Suzanna Twickler voegde enkele hartelijke woorden toe aan het openingswoord. “De eilander gemeenschap is apetrots op de galerie,” wilde ze gezegd hebben. “Wij steunen Esther.” Zij roept op tot revolutie tegen grootschaligheid die, als hij de kans krijgt, de kleinschaligheid overwoekert. Grote bedrijven veroveren ‘Burcht Ballum’, waarschuwt Twickler. Daar moet Ameland beducht voor zijn. Tot Esther Nagtegael: “Wij steunen je. Laten we voor de volgende tien jaar gaan.”

⇒ kijk hier welke tentoonstellingen er nog meer op Ameland zijn