Column – Het smettenspel

HOLLUM – Laten we het eens over integriteit hebben. Het is een mooi woord en het wordt regelmatig gebezigd ten gemeentehuize. Vooral de laatste tijd. Er wordt hier en daar hard geroepen dat de integriteit moet worden bewaakt. Niet zelden is het een strategie van wijzen naar een ander om zelf buiten beeld te blijven. Wie de zware taak van gemeentebestuurder op zich neemt is vanwege zijn en haar gelofte of eed gehouden aan integer handelen. Je mag niets illegaals doen, je mag geen stemmers aan je binden met mooie beloftes en je moet een voorbeeld voor de burgers zijn.

Voor bestuurders in een kleine gemeenschap als Ameland, waar elk raadslid en B&W minstens vier verschillende petten op heeft, is dat balanceren op een heel dun koord. Hij is gemeentebestuurder en bestuurslid van een vereniging, werknemer bij de overheid, een bedrijf of zelfstandig ondernemer. Hij (waar hij staat kan ook zij gelezen worden) is ook vergunningaanvrager en bestuurder die het vergunningenbeleid vaststelt. Daarnaast is hij familielid, buurman, partijgenoot en vriend. Ga er maar aanstaan om alle rollen een beetje te scheiden, laat staan tot op de graat integer te zijn. Diep respect verdient het raadslid dat zich staande weet te houden.

Naast integriteit is bescheidenheid sierend. Wie zelf niet helemaal van smetten vrij is past voorzichtigheid in het wijzen naar anderen. Een grote bezem om de eigen stoep te vegen komt dan eerst. En wat zijn de smetten dan? Laten we er, zonder man en paard te noemen, een spel van maken. Laten we een dikke knipoog naar de praktijk maken en beterschap beloven voor de komende vier jaar. Een deel van wat hieronder staat komt uit de praktijk, een deel is uit de duim gezogen, maar staat wel mooi in het rijtje en werkt relativerend. Het kan immers altijd nog gekker. Het spel is om de fantasiesmetten te scheiden van de echte en om voetjes te zoeken bij het muiltje, onder het mom: wie de schoen past, trekke hem aan.

Jeanet de Jong

Dossier Gemeenteraadsverkiezingen 2014