Beelden van Notre-Dame de Paris herkenbaar voor Ameland

PARIJS – De beelden van de Notre-Dame de Paris zijn zo herkenbaar voor Ameland. De uitslaande vlammen, de instortende toren en de volgende dag het trieste beeld van een geblakerd altaar, middenin een verwoeste kerk. In de avond van 15 april 2019 viel de kathedraal van Parijs ten prooi aan de vlammen, zoals dat met de Sint Clemenskerk in Nes gebeurde op 5 februari 2013. Menig parochiaan en velen die de Clemenskerk een goed hart toedragen zullen kippenvel hebben gekregen bij het zien van de knielende en Ave Maria zingende Parijzenaren. Tegelijkertijd weet Ameland, zes jaar na de brand van de Clemenskerk, hoe mooi die uit zijn as is herrezen. Hedendaagse bouwmeesters hebben het in hun vermogen om een iconische en eeuwenoude kathedraal, een werelderfgoed en karakteristiek monument van de stad, te herbouwen. In Parijs en in de wereld zullen eerst nog wel wat zuchten worden geslaakt en tranen geplengd om het acht eeuwen oude houtwerk en de kunstschatten die verloren zijn gegaan.

Dit schreven we dik zes jaar geleden, op 5 februari 2013:

NES – De Rooms katholieke Sint Clemenskerk in Nes kan als verloren worden beschouwd. Vanochtend vroeg is de kerk afgebrand. Om iets over vijf uur vanmorgen deed Jaap Oud de eerste melding. Toen een fractie daarna Arriva buschauffeur Rudolf Teuben vanuit zijn slaapkamer een gloed aan de hemel zag en in de kleren schoot om te kijken wat er aan de hand was, schoten de vlammen al uit het dak van de kerk. Er was geen houden meer aan. Cor Gransbergen uit Nes werd wakker van de sirene van de brandweer. Het was de bluswagen uit Hollum, die onderweg naar Nes de vuurgloed al boven het dorp zag hangen. De blusploeg uit Nes-Buren was al aanwezig. De blussers hadden toen al in de gaten dat er geen redden meer aan was. De kerk vormt een deel van het silhouet van het dorp. Om ongeveer half zes werd dat beeld weggevaagd door het instorten van de karakteristieke kerktoren.

In de ochtendschemering wordt de volledige omvang van de brand duidelijk. Er is geen kerk meer over. Nessemers en Buremers gaan, voor ze naar school en naar hun werk gaan, even langs de Kardinaal de Jongweg en komen samen achter het rood-witte afzetlint. Ze komen even kijken naar de kerk die zo’n belangrijke rol in hun leven speelt. Ze gaan er ter kerke, worden er gedoopt, hebben er hun eerste communie gedaan, trouwen er en hun begrafenis zal vanuit die kerk zijn. Er stonden voor de komende zondagen enkele dopen, vormsels en communies op het programma. Vrijwilligers hadden daarvoor de kerk opgeknapt en ook het orgel speelde weer als ooit. Het werd afgelopen maanden gerestaureerd. Zondag nog werd de nieuwe pastoor ingehuldigd. De bisschop was daarbij aanwezig en het Clemenskoor en de kerkgangers hadden er ongeveer twee uur voor gezongen. Het gezang klinkt hun nog in de oren, maar dat zoete geluid wordt vandaag wreed verstoord door een brandlucht en de aanblik van een geruïneerde kerk.

De oorzaak van de brand is nog onbekend. Daar wordt onderzoek naar gedaan, laat gemeente Ameland weten.

Het schip van de Sint Clemenskerk, het historische deel uit 1878, is afgebrand. De zijbeuken en bijgebouwen staan nog. Het parochiecentrum heeft waterschade. Van de muren die nog overeind staan wordt bekeken of er instortingsgevaar is. Het terrein is met hekken afgezet.

Er zijn geen persoonlijke ongelukken gebeurd, maar voor de geloofsgemeenschap, bestaande uit 1200 parochianen, is dit een zware klap. Veel mensen zijn dan ook zeer aangeslagen, meldt de gemeente in haar persbericht.

De kerk organiseert voorlopig de kerkdiensten op een andere locatie. Hierover volgt nog informatie.

Anne de Jong schrijft op Facebook prachtige woorden over de kerk: "Wat was/ is dit kerkgebouw mij bijzonder dierbaar. De bijzondere kruiswegstaties, eeuwenoude afbeeldingen, onvervangbaar glas-in-loodvensters, het schilderij van Christus kruisiging nog uit de oude kerk, de koorschilderingen door Jacob Ydema. Alles is weg. Wat blijft zijn de herinneringen. Maar toch… ook reden tot hoop. Afgelopen zondag was ik bij, wat achteraf bleek de laatste, eucharistieviering in deze kerk, waarbij in een plechtige dienst de nieuwe pastoor Paul Verheijen en de pastoraal werkster Neeltsje Bouma door de bisschop De Korte benoemd en bevestigd werden. In deze dienst presenteerden vele werkgroepen en mensen zich die op wat voor wijze dan ook werkzaam zijn in de parochie. Daaruit blijkt de vitaliteit van onze parochie. Opmerkelijk was dat in deze laatste mis het Amelander Volkslied aan het eind is gezongen. Dat geeft moed om met elkaar na dit drama opnieuw te beginnen en het kerkgebouw weer op te bouwen. Pastoor Scholten schreef in 1873 in dagblad De Tijd een verzoek om geld om deze kerk te bouwen: "Gaat met uw aalmoes naar het Noorder-strand, om daar God een alleszins waardig kerkje te helpen bouwen". Met in gedachten het doorzettingsvermogen van pastoor Scholten moeten we weer een waardig kerkje kunnen herbouwen."

⇒ lees hier over de Notre Dame en de klokken